Den nieuwen lust-hof(1602)–Michiel Vlack– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Nieu lied op de voys: Nachtegaeltgien cleijn oft, Almande son Altese. DEn grooten God der Goden Verliefden op een maeght Die Io was ghenaemt Hy heeft haer aengheboden Te rusten onversaecht By hem een God befaemt, Zy heeftet haer gheschaemt En maeckten haer aen't vlieden, Maer Iovis liet zeer stil Een duysterheyt gheschieden Doen kreegh hy zynen wil. Daer na sagh Iuno neder Van boven uyt de Locht In desen nevel, siet Zy werdt door 'tdoncker weder Verwondert zeer, en docht Den domp en doet dit niet Die uyt der aerd' geschiet Al waerse vry noch grover, Wat magh dit wesen dan [pagina 58] [p. 58] Zy sagh den Hemel over En misten haren man. Doen is zy neer ghekomen, En steldent weder licht, Maer Iupiter hier toe Die heeft zijn wijf vernomen En maeckten voor 'tghesicht Dees Io als een Koe, Maer Iuno vraeghden hoe Komt hier dees beest van waerden Sy is wel fraey en jent Sy comt van uyt der aerden Sprack Iovis excellent. Soo bidd' ick wilt my gheven Dees Koe sprack Iuno koen, Ick sal u dancken zeer, Doen docht den God verheven Wat sal ick doch gaen doen, Nu dwinght my schaemt en eer Maer liefde noch veel meer Nochtans om quaed te myen Kreegh zy die Kou op't stal Die Iunoom bevryen Aen Argos doen beval. Doen Argos haer soo weyden Met hondert ooghen snel Was zy in droefheyt groot Haer ong'luck zy beschreyden, In ste van claghen wel Schreef zy met haren poot In't sant den grooten noot Aldoor dit transformeren Haer Vader merckten ras Met droevich lamenteren Dat dit zijn dochter was. Maer Iovis heeft ghesonden Mercurium zijn Soon Om Argos te verstaen, Die heeft wel vast ghebonden Aen elcken voet idoon Daer eenen vloghel saen, Zijn roede nam hy aen Met zijnen Helm oock mede, En vlooch soo neer met spoet, [pagina 59] [p. 59] Hy schiep hem op die sted Ghelijck een Herder goet. De Schapen gingh hy dryven (En speelden op zijn pijp) Tot daer hy Argos vont Die hiet hem daet te blyven En merckten op 'tbegrijp Van't Herders pijpken ront Mercurius bestont Te spelen 'twas zijn hopen Den Rues sou krijgen vaeck Maer vijftigh ooghen open Die hielden noch die waeck. Daer na gingh hy vertellen Een Fabel by gheval. En heeft hem soo verdooft Den slaep quam Argos quellen Zijn ooghen sloten al En doen verloos hy 'thooft Mercuri heeft berooft Den Rues en soo bedroghen Hy sloech hem met zijn sweert, Maer Iuno setten d'ooghen Al inden Pauwen steert. Prince. Princesse Juno moedigh Badt Iovis zijt ghestilt Van uwen toren quaet En laet doch Io goedich Eens keeren uyt het wilt In haren eersten staet Ick sweire t'uwer baet Zy sal u meer niet schaden Noch leet doen tegen trouw Dus siet haer Juno raden En Io werde weer vrouw Elck kan falen. Vorige Volgende