Den nieuwen lust-hof
(1602)–Michiel Vlack–
Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
Haer wesen is als een Goddin// hier onder s'hemels troon,
Die ick bemin
Zy spant voor al die croon,
Spijt alle nyders vals ghespin// zy blijft mijn Lief idoon
Haer eens t'aenschouwen// dat maeckt my wel verblijt,
Haer woorden soet// die gheven moet
In mijn verdriet altijt,
O fleur der vrouwen// ick bidt my bevrijt
Voor teghenspoet// u liefde doet
My scheyden van jolijt.
Als Thisbe reyn
Hout oock die liefd' correct,
Dan niet u doot en soeck ick pleyn// maer toont u jonst perfect
By die Fonteyn
Van troost daer 'thert na treckt,
Maer schout den Leeu als een vileyn// die uwe eer beuleckt,
Die dit benyden// dat zijn die Leeuwen fel
Haer woorden wreet// doen menigh leet
En minnaers groot ghequel
Wilt u dan myden// gelooft gheen woorden snel
Van haer ghereet// want d'onbescheet
Dat blijckt voor elcken wel.
Leander siet
Die sal ick volghen fijn,
Alwaert door Zee oft waters vliet// om by u lief te zijn,
Want mijn verdriet
Dat doet my groote pijn
Mijn liefde doet my gaen te niet// om u Ô schoon Robijn,
En gheen ontfermen// en heeft Cupido blint
Zijn pijl weer haeckt// heeft my gheraeckt,
Al heb ickt niet verdient,
Dies moet ick kermen// nochtans dit Venus kindt
Werdt niet ghelaeckt// 'tzy wat hy maeckt
Hy wordt van veel bemint.
Princesse goet
Toont doch der maeghden aerdt
| |
[pagina 50]
| |
Versacht den brand van Venus gloet// die mijn jonck hert beswaert,
V trouw soet, die schenckt my onvervaert
In Iovis Tempel laet ons vroet// daer tsamen zijn ghepaert
Dat Hymeneus// ter feest komt sy hy plagh
Ghelijck hy de// ter selverste
Op Iphis Bruylofte dagh,
En dat Orpheus// laet varen droef geclagh
Met liefd' en vre// dat gon ons me
Die Heer die't al vermagh.
Elck kan falen. |
|