Den nieuwen lust-hof(1602)–Michiel Vlack– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Nieu lied op de voys: Nabuer Roelant, &c. Een maeght ghepresen Staet vast in mynen sin, Haer zeeghbaer wesen Is recht als een Goddin, Ja boven Venus amoreus Soo is mijn lief coragieus Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn. Hoe soud' ick minnen Een ander lief als haer, Daer al mijn sinnen Na staen: haer ooghskens claer Die blincken in haer aenschijn schoon Als sterkens in des Hemels troon, Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn. Maer wat cant baten Dat ick haer minne vry Haer vrienden haten Gantsch sonder reden my Dus blijf ick vast in groot verdriet, Maer haren troost verblijt my siet, Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn. Wil ick haer spreken Ick moet het doen altijdt Met loose treecken Bevreest zy haer vermijdt Voor twist van hare vrienden al, Och oft Fortuyn niet keeren sal, Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn. Al moet ick lyden Door vrienden wil en raedt Die my benyden, Ick hope t'mijnder baet Dat Godt hun sal vermorwen snel, [pagina 27] [p. 27] En ick mijn lief sal trouwen wel, Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn. 'tGhestadigh treuren Zeer haest sou zijn ten endt, Moght my ghebeuren Mijn liefken excellent Den gheest die sou verlichten zeer En van geen droefheydt spreken meer, Haer woorden fijn Verheughen 'therte mijn Prince. Mijne slijfs Princesse Ick bidd' u zijt ghetrou door jentilesse Soo ick u wesen sou, En spreeckt u vrienden aen int goet, Men wint wel veel met bidden soet, v woorden fijn Verheughen t'herte mijn. Elck kan falen. Menigh brandt om boosheyt hier, Eyghen schult is zijn ruyne, Ick verbrand' in't minne vier Onverdient verdraech ick pyne. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij