Den lvst-hof van de christelicke zielen
(1600)–Jacobus Viverius– AuteursrechtvrijX V. Godes Wijsheydt verclaeret haeren Lof.Ga naar margenoot+O dat mijne Wijsheydt als de Morghensterre uyt breke, ende als den Dagheraedt sich vertoone; Dat mijne lippen levendighe woorden spreken ! Mijne uytvercorene Lammekens, Ick ben de Rechte Iacobs leerder; De Deure des | |
[pagina 139]
| |
Hemels, die door mij gaet heeft het Eeuwighe leven. Is het dat niet dat ick wil segghen ? Eer yet was, soo ben ick met Gode alles in allen: den Weerdt ende het huys. Wij hebben alle dinghen gheschaepen [dat wij selve niet en zijn] De sonde noch de doodt, en hebben wij niet ghemaecket: Want ons Ga naar margenoot+ werck was gantsch goedt. De weerdighe Wereldt (die nu onweerdigh is door de sonde) die schiepen wij uyt niet, Om den mensche; Doch den mensche om ons selven, Dat hij ons soude loven, Ende met opghereckten hoofde naer den Hemel soude Ga naar margenoot+sien. O als wij de dieren schiepen, Dat deden wij met een woordt; Maer als het op den mensche aen quam, Doen sprack mijnen Vader tot mij; Gen. I. vers. 26. Laetet ons menschen maecken; Ga naar margenoot+ Een beeldt dat ons ghelijck zij: Die daer heersche over de Visschen in de Zee, ende over de Voghelen onder den Hemel, ende over het Vee, ende over de gantsche aerde, ende over alle ghewormte dat op aerden cruypet. Cap. 2. vers. 9. Ende God de Heere maeckte den mensche uyt den clompe der aerden, ende hij blies hem in (schiep) den levendighen adem (de Ziele) in sijnen neuse: ende alsoo werdt de mensche eene levenghe Ziele [in een heerlick lichaem] Vers. 22. Ende God de Heere maeckte een Wijf uyt de ribbe, die hij van den mensche nam; ende brachtse tot hem. Dese twee volcomene menschen, waeren naer Godes Beeldt gheschaepen; onstervelick, reyn, goedt: Doch door de sonde is haer gheluck in ongheluck, haere Vreughet in droefheydt, ende haer leven in doodt verkeeret: niet alleyn voor haer; maer voor haer gheslachte: Want de tacken aerden naer den boom, de kinders naer de Ouders: dus wierdt het menschelicke geslachte tot de Eeuwighe ende tijdelicke doodt verwesen. |
|