Versamelde gedigte

Toe en nou

1828

Betrag die deftigheid en grasie -
Ná 'n twee-uur-lange predikasie -
Van die twee ouderwetse nooitjies:
Die honderd valletjies en plooitjies.
't Was alles langer daardie dae:
Die moue, ensovoorts en krae;
Ook trek dit destyds nie die aandag
Dat Sondag langer was as Maandag!

[p. 255]

1928

Hoe heelmal anders is dit hede:
Dit krimp van bo, dit wyk benede;
En, vry soos fladderende vlinders,
So dartel-dans vandag se kinders.
Kort is die moutjies, kort die rokkies,
Die hare kort, en kort die sokkies.
Hoe korter, sê hul, hoe gesonder ...
Hoe leef die dokters nog? Ek wonder!