Versamelde gedigte

Die donkie

Het veulen eener ezelin. Matth. 21:5

Ruig van haar en lank van ore,

Skor van stem en sonder sier,

Misontvange, wangebore,

Spotprent van 'n eed'ler dier,

[p. 160]

 

Sware laste, harde slae,

 

Droë brokke vir my brood -

 

So slyt ek my lewensdae

 

Tot my onbetreurde dood.

 

 

 

Trots verbrys'ling menigvuldig,

 

Met my stoere kromme wil

 

Stadig stap ek en geduldig,

 

Swoeg ek, swerf ek, swyg ek stil.

 

 

 

En my naam, die spotbenaming

 

Van elk' domme kreatuur.

 

Tog - die trotse tot beskaming -

 

Eenmaal had ek ook my uur.

 

 

 

Toe hosannas bly geklink het

 

Triomfant'lik aan 'n Vors,

 

En 'n pronktuig skoon geblink het

 

Op my rykversierde bors.

 

 

 

Ek ... tot eed'ler diens verkore

 

Dan die edelste mag vra:

 

Want my was die eer beskore

 

Om die Hoogste Las te dra!