Versamelde gedigte

(1981)–A.G. Visser– rechtenstatus


Judas Die prys vir ontrou was betaal: Die dertig silwerlinge. Daar roep 'n stem: Wat het bepaal Die bloedprys, die geringe? Dis steeds jouself wat jy verniel Deur troubreuk op die aarde. Nie Christus, maar jou eie siel Die had so weinig waarde!
[pagina 159]
Waarom, kerm hy, moes ek begaan Die sonde nooit vergewe? Ag, Meester, sal U hart verstaan Ek boet ook met my lewe? Ek was ook nodig vir U plan. My skande en my skade Die mensheidsredding. Is daar dan Vir my ook geen genade? Hoe kon ek, arme boeteling, Die noodlot my beskore Vermy - en haar besoldiging - Verordineer tevore? Hoe jaag my pols, hoe hyg my bors, Wee my! - Waarheen my wende? Vervloekte geld! Ag, welk 'n dors - Welk' wroeging, wat ellende! O God! verlam die wrede hand; O, hoor die harde slae! My sal tot aan die verste strand Die milde oë knae. Onskuldig bloed het ek verraai, Niks kan my skuld bedelwe, Hoe woed die vlamme ligtelaai ...! En hy verworg sigselwe.