Versamelde gedigte

Grondmannetjie
My skaduwee

Grondmannetjie, ek sal jou kry!
Jy koggel en jy terg vir my.
Jy is my tot 'n las.
Al klop ek jou met die karwats,
Al spring ek weg, jy's veels te rats,
Jy klou my voete vas.

[p. 116]

 

Jy dink jy's snaaks, jy speel die gek,

 

Jy's net verspot om so te rek

 

Al oggende en saans.

 

Ek rol op jou die swaarste kluit,

 

Dit help my niks, jy glip tog uit,

 

Al was dit ook 'n krans.

 

 

 

Grondmannetjie, wie is jy dan?

 

Het jy 'n naam, voer jy 'n van?

 

Ek weet: jou naam is Bang!

 

Jy's dapper in die sonneskyn

 

Maar donkeraand het jy verdwyn -

 

Jy laat jou nooit nie vang.

 

 

 

Grondmannetjie, my oupa sê:

 

Jy wil hom in die aarde hê,

 

Jy trek hom nou al krom;

 

Hy het die lewe deur geswoeg,

 

Nou wil hy rus, nou word hy moeg,

 

Netnou kry jy vir hom.

 

 

 

Maar ons twee wil nog lekker speel,

 

Nog bome klim (en vrugte steel!),

 

Nog rol en spring en lag!

 

Net een ding moet jy goed verstaan:

 

Dink jy ek sal na jou toe gaan -

 

Dan sal jy lank moet wag!