Versamelde gedigte

Visioen
Decies repetita placebit.

Liewe Lettie, as jy speel
Rys voor my 'n droomkasteel
Waar jy troon as Koningin
- Diva van die toon-altaar -
En jy wenk die Bedelaar
Aan die poort jou woning in.

[p. 54]

 

Klanke soet verruk sy sinne;

 

In vervoering tree hy binne

 

In jou wonderskoon paleis,

 

Salwend vir die siele suis daar,

 

Rein as eng'lestemme ruis daar

 

Tone uit die Paradys.

 

 

 

Aan die Poort-van-duisend-smarte

 

Staan daar duisend droewe harte:

 

Stadig gaan die deure oop.

 

Al wie intree ken geen smart meer,

 

Al die droefheid al die hartseer

 

Word weer vreugde, word weer hoop.

 

 

 

Op die groene Saal'ge Velde

 

Sing die Skone, juig die Helde

 

In hul frisse sterke jeug.

 

Gode-ambrosyne groei daar,

 

Nektar, vreugdewyne vloei daar,

 

Blydskap bruis in elke teug.

 

 

 

In die Vryheid knel geen boeie;

 

Aan die Ware, Skone, Goeie

 

Is die lewe toegewy!

 

Elkeen weet daar by ervaring

 

Van die raaisel die verklaring:

 

Lewe is enkel harmony.

 

 

 

Langs die somersee se boorde

 

Wieg op smeltende akkoorde

 

Oor die blou sy bootjie sag;

 

In 'n goue reën dalend,

 

Deur die Hemelpoorte stralend,

 

In die weste sterf die dag.

[p. 55]

 

Alles kry 'n nuwe waarde,

 

En hy is nie meer op aarde;

 

In 'n blou etêries' lig

 

Opwaarts styg hy na die sterre,

 

Tot hy, huiw'rend en van verre,

 

Skou die Algoedheids aangesig!

 

 

 

Stil die klanke - weg die luister -

 

Oor die landskap daal die duister;

 

Ewig in sy hart bewaar

 

Weerklank van die harmonieë,

 

Nagalm van die melodieë

 

Aan die poort die Bedelaar.