Het hek van de dam

[p. 223]

Y | Vrijetijdsvoorlichting op grote verzoendagaant.

Het hobbyclubje van bevriende medici, dat in 1959 in Amsterdam een veertigtal proefpersonen lsd toediende, teneinde de wetenschap en hun eigen meerdere specialisatie te dienen, had nauwelijks enig idee van het vuur, waarmee zij speelden.

Zij bedreven hun spel overigens met overgave, Frank van Ree, bijvoorbeeld die zijn graad van doctor in de geneeskunde verwierf door de publikatie van Een experimenteel psychopathologisch onderzoek van de reakties op LSD-25, beoefent op dit ogenblik zijn psychopathologische praktijk in Haarlemmer dreven, gekleed in de passé hippe outfit: sandalen, baard, ban-de-bom-keten rond de nek, en trui.

Ook de anderen hebben zich, althans openlijk, uit hun prepsychedelische praktijk teruggetrokken; het zou interessant zijn van hen nu te vernemen, wat zij denken van de aanslagen die op het ogenblik vanuit de politiek op de wetenschap gepleegd worden.

Staatssecretaris Kruisinga bijvoorbeeld komt terug van een intergouvernementale politieke bijeenkomst, waar Amerika, zoals overal gebruikelijk de boventoon voert - vergelijk maar eens de kontributies van de ledenstaten, jaarlijks afgedragen aan de Verenigde Naties en haar gespecialiseerde agencies: unesco, fao, who - en nog onder de indruk van het verbale geweld, daar tentoongespreid door de epidemisch wordende Amerikaanse regeringspsychose: paranoia, trotseert deze regeerder heel denkend Nederland met de baarlijkste nonsens ooit weer eens opnieuw uitgeslagen betreffende het heilige onschuldige plantje cannabis sativa.

[p. 224]

Ik kan me bijvoorbeeld indenken, dat Dr. O.M. de Vaal telkens weer uit zijn vel springt van woede, als hij dit soort waandenkbeelden hoort verspreiden over marihuana; ook de medicus Wierts liet niet na, enkele eeuwen geleden, iedereen die maar luisteren wilde, te vertellen van het wezen van de heksenjacht.

Wat ik bijvoorbeeld zeggen wilde, dat het voor mijn rechtsgevoel misdadig is een volk met leugens te regeren. Een regering laat in eigen land onafhankelijke meningen verzamelen, teneinde objektieve berichten over een multi-dimensionaal bestudeerbaar sociaal fenomeen voor welzijnsdoeleinden te kunnen benutten; (...) die voorlichting wordt dan gegeven, teneinde ook een veranderende sociale situatie het verwarde en moede hoofd te kunnen bieden...

En potdomme, een vertegenwoordiger van onze regering, opgedragen ons land te vertegenwoordigen op een internationale konferentie, en in plaats van daar met de vuist op tafel te slaan, en die mensen toe te roepen dat zij eens zelf moeten gaan kijken en luisteren en voelen en proeven, voordat zij leunend op tonnen door- en voorgelicht papier hun astmatische oordelen vellen.

Maar nee, in plaats van zich als Kennedy of Trudeau, te laten vergezellen door jonge objektieve deskundigen (die van wanten weten en methodes, cijfers, oplossingen en alternatieven in hun hoofd hebben) omringt hij zich door de in hun vak vergrijsde apothekers, drogisten, campinghouders en autohandelaren, die in Nederland het departementale apparaat op hoog niveau moeten voorstellen - en uiteraard: deze verstokte 19e-eeuwers hebben eerder open oor voor de stem van de angst, zoals die spreekt uit de Amerikaanse regeringsverklaringen van de laatste jaren, dan voor het in eigen land groeiend bewustzijn van de veranderingen, waarin de maatschappij verzeild geraakt is.

Een kultuur spoedt zich teneinde, door steeds toenemend geweld en agressie, door steeds groter frustraties en belem-

[p. 225]

meringen; en de oplossingen springen overal als paddestoelen uit de grond (Sigma, Paradiso, Kosmos, Provadya, Fantasio, Melkweg, Hare Krishna, Release) - maar in plaats van deze jonge kasplantjes zorgvuldig te laten gedijen, zodat ter plaatse, in vivo studie van gemaakt kan worden;

NEE HOOR: Het Angstaanjagend Apparaat Komt In Aktie. Steeds zwarter de Maria's!

Steeds Heldhaftiger De Stoere Jongens van Zessen Klaar! Om het uit te dienen, om u te dienen: Ik ben dichter, schaterlachend van geluk en noem maar op! Extase Mijn Laboratorium! Ik kan het niet meer opleveren, niets dan litanieën rond misverstanden...

Het is bijvoorbeeld schande, dat een eerlijke jeugd, die voor haar mening uitkomt, deze uitdraagt, jou onturnt: square! met oneerlijke tegenzetten en angst wordt tegemoetgetreden.

Angst biedt geen enkele oplossing.

Angst is de volksvijand nummer 1.

Waar angst regeert, blijft het nacht.

Het moet aan het daglicht komen: belemmer je kinderen zo min mogelijk in hun opvoeding. Luister naar ze, als zij voor zichzelf gaan denken. Wie alkohol drinkt, een sigaretje rookt, boven de 40, moet zich realiseren dat de kans steeds groter wordt dat zijn kinderen verder gaan dan hij.

Als dan hun kinderen willen praten over wat zij ontdekken (op straat, op school, in de gemeenschap van universiteit en andere scenes) moeten de ouders leren luisteren.

Op dit ogenblik kan ik namens mijzelf en voor de gehele jeugd zeggen dat het een Wandaad Eerste Klasse is, als de frustraties van een 60-jarige de ontwikkeling van een 16-jarige die zich bevrijden wil van zijn frustraties, in de weg staan.

De weg naar de toekomst, dat is hopelijk een maatschappij

[p. 226]

met wat meer denkvermogen aan het roer, moet altijd open blijven, voor alle informatie. Dat geldt niet alleen de drugs, dat geldt alle andere segmenten van de aangesneden bruidstaart die wij gezamenlijk proeven, teneinde het huwelijksleven met de wereld te vieren - dat begrijpt ieder jong mens, die zich daadwerkelijk met de informatietheorie en -praktijk bezighoudt!

Wij vechten allen tegen dezelfde bierkaai, maar het zal niet voor niets zijn - dat hoef je maar om je heen te zien groeien: ‘de alternatieve samenleving’, de ‘subkultuur’, ‘de psychedelische herrijzenis van de surrealistische revolutie’.

Dat is een wereld, die globaal binnenstebuiten geleerd wordt: met 100 uitzinnigen op de plaats waar er vroeger 1 was, ieder gedreven en bezield en vol hartstocht en met idealen, van verre, zo dichtbij te halen om te beleven en te verspreiden.

Uit het zaad der martelaren groeit nog steeds een levende universele religie, die van de natuur - die zich in geen enkele grafkelder laat bijzetten. In alle gevangenissen en krankzinnigengestichten worden hard en aan den lijve (Roger van de Velde: r.i.p.) de lessen geleerd, die ons kunnen dienen: de belangrijkste zijnde dat Liefde Regeert! Dat kun je elektronisch versterkt, mikroskopisch gekondenseerd, ervaren.

Alleen de eigen ervaring telt. De rest is nonsens. Moet je van je afgooien. Moet je zelf invullen. Jij programmeert je eigen hersenen. Laat niemand anders het voor jou doen.

Als je bijvoorbeeld leest, wat de rai-arts de verslaggeefster van Het Parool verklaart, hij die zelf marinier geweest is en veel aan sport deed: het is weer om te schaterlachen, of te huilen, al naar verkiezing.

Als er door het Stones-publiek geen drugs waren gebruikt, maar bijv. x keer 20.000 flesjes bier waren gedronken, had hij handenvol werk gehad: slachtoffers van agressie en derzelver konsekwenties - had hij dét tumult, die rellen - nog vers in de herinnering, van de jeugd van 10 jaar - al weer een

[p. 227]

hele koude oorlogstijd geleden - soms liever gehad? Wat is zijn keuze: muziek waarbij mensen zich, desnoods ‘wezenloos’ kunnen laten gaan in de muziek, of de straatgevechten van enkele weken geleden op de Dam? Laat hij arts bij de t.t.-races worden!

Wat zijn die mariniers niet opgefokt subversief illegale en klandestiene spelletjes aan het spelen: bankovervalletje, huis-tuin-en-keukenbreukjes, kinderspelletjes niet van tin maar van willoos vlees, waaraan wij nu nog laboreren...

Gustave Asselbergs, hield zich kort voor zijn dood bezig met het nieuwe speelgoed - alle deelnemers winnen, niemand verliest.

Het idee, het waandenkbeeld, dat je in dit leven kunt winnen of verliezen - althans waar je je leven voorbereidt op het enig incontestabele moment van de dood - je eigen dood -... wat maakt het nog veel slachtoffers. Hoevelen zijn er niet van overtuigd dat er een winnende en verliezende kant bestaat en dat je je zo nodig aan de een of andere zijde moet scharen om deel te nemen aan het leven!

(oktober 1970)