'ne Zöch vaan de ieuwigheid

'n Affaire mèt 't leve

[p. 32]

5

't Begós get kaajd te weure in de kamer, want de blökskes hout waore as gewore. Memento, homo, quia pulvis es, et in pulverem reverteris zagte ze bij 't askruiske. Dat kós Charles z'ch nog good herinnere; heer waos mèssendener gewees, lang hiel lang geleije. Trouwens, heer had ouch Latien gelierd op 't Gym.

Mins, besef totste as bis, stöb, en totste weer stöb zals mote weure.

Al mie es twintig jaor had 'r z'ch gein askruiske op z'ne kop laote kretse. Heer waos nog wel zoe braaf opgetrokke: mèt bèjje veur en nao 't ete; mèt e kruiske es heer e zuver lijfke mós aontrèkke en eve in z'n bloete stónd; 't pune vaan 't sjappeleer; mèt palmtekskes achter 't wiewatersveetsje bij de deur vaan de slaopkamer ónder de knóp vaan d'n ellentrik; heilige op alle sjouwe en cruzifikse in alle kamers vaan 't hoes, zelfs op de plee.

Este de kèrkbook oet d'n pu lees valle, móste ónder de steul of baanke róndsjravele um alle printsjes bijein te rape.

De Blasius-zege mochste neet misse en miestal kraogste daonao pas keelpijn.

In de Mei-maond en in Oktober móste en zouste nao de roezekrans. Bèjweeg en de nudige novenes woorte gehawwe es d'n hónd vaan de mèlkboer kraank waos.

Later mós 'r lid weure vaan de Derde Orde en de Jonghiere-congregatie.

Beuk mochste leze, es ze mer vaan de Derde Orde Bibliotheek waore of vaan de Pius in de Breijstraot.

In Persessies mós 'r mètloupe en mèt de Heiligdomsvaart. Heer kós d'n Te Deum vaanboete, d'n Dies Ira, de Panis Angelicus, d'n Tantum Ergo, 't Veni Creator, de Kyrië Eleison, de Gloria, de Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus Dei, 't

[p. 33]

Magnificat en de Stabat Mater; de mieste zelfs op twie of drei versjèllende menere in 't Gregoriaans.

Aon Slevrouw waos heer tougewijd bij mie es ein gelegenheid. Daan kós heer nog väöl leedsjes in 't Hollands, wie Maria te minnen wat zalig genot en Aan U Koninginne de groet vóór den strijd en Roomschen dat zijn wij met ziel en haharte en Antonius van Padua zo heilig en zo goed; meh bij dat lètste vergisde 'r z'ch wel ins en zóng Antonius van Paardehaar.

't Waos wel 'n opleijing gewees. Gei wónder tot heer later zoe gemekelik de wäörd en melodiekes kós ónthawwe vaan filmschlagers en songs en zelfs pop-tunes. Wieväöl hónderde, nein doezende leedsjes zaote d'r eigelik neet in z'ne knótsj opgeborge. Dao kós gein duke-box aon tippe.

Kom, dach Charles, laot 'ch mer get stökskes hout op 't vuur goeje veurtot 't gans peigere is; en ouch de verwerming get hoeger zètte. Tant Yvonne bove zal 't dao wel mèt eins zien; dao zal 't noe ouch kaajd weure.

De sjemerlamp zou 'r aonsteke, meh de gordijne móste tou. Heer vónd tot 'r - noe 'r toch mèt de energie begós te goeje - wel e pleetsje moch opzètte, of 'n cassètte, of de radio probere.

Heer deeg al die dinger (in die volgorde) en aajde d'n Dappere euver z'ne kop; dee zaot op de vinsterbaank nao boete te kieke -kriegsplanne te make veur mörge, dach Charles - en wou iers neet opzij bij de gordijne.

Toen heer de radio aonzat, kós 'r 't meziekstök al direk bij de ierste toene. 't Waos 'n Cantate vaan Bach:

‘Es ist dir gesagt, Mensch, was Gut ist...’

Jao, dach 'r, dat is hiel toupasselik. Ze höbbe 't us dèstieds wel veurgehawwe; dao heet 't neet aon gemankeerd.

Me maag aonnumme, tot ze 't de lui vaan allewijl nog probere veur te hawwe, want op zaoterdag en veur 'ne fiesdaag weure

[p. 34]

de klokke geloujd en eder week lig 't parochiebleedsje op de mat ónder de brevebös.

‘Was Gut ist?’

In eder geval hadde ze us vertèld wat neet moch; zoe dèks en zoeväöl tot 't d'ch - wie alledaog krentemik - in d'n stroot bleef steke.

Zoe braaf waos 'r gewees tot 'r ins e stökske had gesjreve veur 't stiechtelik bleedsje Veritas, dat bij de broun paoters op de Tóngersestraot geredigeerd woort. Dat waos in d'n tied tot 'r zoe kepot waos vaan Corry, die geine Carnaval met 'm wou viere, umtot ze al 'nen aandere had.

‘De droeve zien zoer’, zag de vos umtot heer neet debij kós. Zoe had 'r dus oetgepak tege de zedeverwèldering mèt die daog en de verleijing um achter e maske wel te doen wat me aanders neet dorf; euver dat momint vaan ónbedachtzaamheid, boevaan me ‘vele jaren schreit’. Mieljaar, wat waos heer 'n awhoor gewees!

De gedachte aon Corry, zoe flink vaan väöre, en aon dee sjoene groete jong, boe heer 'r mèt gezeen had, späölde 'm parte 's nachts in bèd.

Waos 't toen neet tot 'r d'n Duvel had opgerope?; z'n ziel en zaoligheid had wèlle toesje veur 'n vrow, zoe'n forse mèt tètte wie kokosneut en 'ne flinke wösj haor tösse die bein? Heer kós 't oetteikene - heer had altied wel get artistieken aonlèg gehad.

Wat hat 'r 't meujlik gehad in die nachte; en soms ouch 's middags... op alle meugelikke tije: de spetters vloge d'roaf. En daan mer op en meer renne nao Paoter Helpeweg bij de Jesuïte: ‘Ik heb gezondigd, Pater, tegen de kuisheid, in gedachten en werken (en vieze tekeningen)’.

En probere te loere door 't boveleech op zaoterdagaovend es ze zuster z'ch stónd te wasse aon de kraon op 't portaol; mèt 'ne stool op 'n taofel..... en ins had 'r bijnao z'ne nek gebro-

[p. 35]

ke.... en noets mie es 'n bats te zien gekrege!

Zoeget sjreef e stökske in Veritas! Nog mer e gelök tot ze neet z'ne volle naom hadde aofgedrök, allein z'n initiale. Deezelfde Carnaval, boe 'r zoe tege gewaarsjoud had, lierde 'r pune in Terminus op d'n hook vaan de Papeweeg.

Ze hèdde Miets en waos de leeste vaan 'ne vrund. En dee kerel mer zjaloes zien; heer zou 'm ein versop höbbe es Miets neet detösse waos gekoume mèt: ‘Riskeer neet d'ch aon miene Charles te kräöje..... dee puunt zoe lekker umtot 'r 't nog noets gedoon heet! Mmmmm.... Mmmmmm’.

Dat waos 'n ganse consternatie gewore, want aander vrowlui kaome op die advertentie aof en wouwe z'n muilkes ouch preuve; sommige kóste z'n Ma wel zien.

Heer had gepuund esof 't d'r um góng 't veerentwintig-oor-record te verbetere. Toch had 'r aldoor mote dinke aon dat stökske in Veritas. Verkleijd en gesjmink wie 'ne Pierrot had heer Miets (die hübsche Tirolerin) gevraog of zie dat stom stökske had geleze. Die had gesjaterd: ‘Boe höbste 't noe euver? Veritas? dat hink bij us op 't huiske! Dat is zoe sjoen raos pepier!’

Negetien jaor waos Charles toen heer lierde pune en pas zès jaore later gebäörde 't mèt Nès.

Daotösse had d'n oorlog gelege mèt ónderduke en opgepak weure, in Duitsland mote wèrke en daan die krengde; vaan alles en nog get meh neet väöl goods.

Of toch wel? Waos dat ouch neet d'n tied gewees boe in 'r zoeväöl had kinne leze en liere? Es dat tenminste good veur 'm waos gewees.... wee zal 't zègge?