Het zwaardjaar

[p. 119]

De geroofde

Vraag niet, vreemdling, die mij hebt gewonnen
Door uw zwaard,
Waar het weefsel dat mijn handen sponnen
Werd bewaard.

Vraag niet of het wiegje op stroom gevonden
Door uw volk,
Hoorde aan 't doode knaapje ginds geschonden
Door hun dolk.

Vraag niet of de held in 't hout verslagen
En beroofd,
Reed met de eedlen die wij te ochtend zagen,
Hij hun hoofd.

[p. 120]

 

Vraag niet uw slavin: reik mij uw wapen,

 

Groot en rood! -

 

Nu het nacht wordt moet ge heel diep slapen

 

In mijn schoot.