Het zwaardjaar

[p. 101]

Wapengang

[p. 103]

Het greeplooze zwaard

Stormvogel, vlieg uit! Ik sta en de schuimende
Golven - de wolken het Westen ruimende -
Ontvangen een zilveren straal op hun zwarte
Gruwende naaktheid: zie het doorscharte
Doorgroefde reuzenzwaard dat de zee lijkt
Langs dit strand dat een ledige scheê lijkt.
Somber het strand, als bruin. Maar de kronkel
Wit licht in iedre geul, tot gefonkel
Verfijnd aan het eind, is als spits geslepen,
Stralend en klaar: door geen gegrepen
Dit zwaard, een lemmet alleen - geworpen
- Uit vloeibre en stralen - tusschen 't slorpen
Van nacht en zand: een hoon, een dreigen.
Stormvogel, vlieg uit! De winden stijgen.