Het zwaardjaar

[p. 57]

Vrede

Nu keer ik weer, tot u, tot u,
Waar ik mij dag na dag aan huw,
Mijn schoone groote Wereld.
Want weet ge, ik moest uw licht eerst zien,
Niet in uw kleur-doorwerkt stramien,
Maar waar 't onscheidbaar perelt.

Nu weet ik hoe het straalt en leeft,
Ook als gij vormenrijk het weeft
In uw gekleurde tonen.
Uw draden gaan door ieder hart,
En liefde is 't die ze schijnbaar wart,
En liefde zal 't u bonen.

[p. 58]

 

Wij hebben in ons donkre Zelf

 

Een licht dat door 't heelal-gewelf

 

Uitbreekt in duizend tinten.

 

En één geloof houdt wonderbaar

 

Millioenen harten bij elkaar

 

In honderden gezindten.

 

 

 

Kom dan, ik gader in mijn geest

 

U allen tot het hooge feest

 

Van de ingeschapen zede.

 

Er is één liefde, één vreugde, één wet

 

'T gemoed van menschen ingezet:

 

Boven de strijd de Vrede.