Van het leven

[p. 25]

9.

Mijn toorn zal in uw stad een toren wezen,

Klein volk, te klein om 't leelijke te haten.

Met volle handjes draaft langs gracht en straten,

Handjes vol leelijks, angstig saamgelezen.

Knauw stuk uw nagels, volkje! torn uw pezen

Krom aan mijn steenen Toorn, stoot de rotsplaten

Aán van mijn Trots, deuk uw dom hoofd vol gaten!

Mijn Toorn staat vast, ón-wanklijk opgerezen.

Gij zult 's nachts bang zijn, komend van uw vrinden,

Voor 't door zijn schaduw gaan, die zwart zal steunen

Als een dak op uw hoofde', uw borst ommurend.

En thuis zult ge angstig hokken achter blinden,

En in uw bedden naast uw vrouwen kreunen,

Die bang om baren zijn. 'k Blijf Altijd-durend.