Aarde

[p. 91]

Tot het leven.

[p. 93]

I.

Wie zal met taaie zinnen U betoogen

o Leven, U, Uw Zijn, Uw Heerlijkheid?

Dat Ge Al-in-Een, en Een-in-Al, vermogen

En oorzaak U-zelf, en geens andren zijt?

Hebben wij dan Uw licht niet in onze oogen?

Is met Uw lachen niet ons hart verblijd?

Is er dan één stip dat met lange togen

Wij niet slurpen U door ruimte en in tijd? -

Heb 'k dan maar niet voor 't zelf zijn al mijn dagen

U puur, met woord, met gebaar die maar zijn

Uw liedre', Uw daden: - mensch en dingen dragen

Ze vóór mij prijken, Uw prinslijke Schijn -

Wat dan langs lijntjes van stellen en vragen

Bewijzen ze Uw Zijn-Schijn, Schijn-Zijn, Uw Zijn -