Aarde

[p. 80]

Granaatboomen.

Aan Jan Eduard Karsen.

Twee schoonste zaken, zei hij, zijn het sierlijk

Bewegen van een vrouw, en appelbloesem.

Deze houdt hangend langs den boog der boezem

Den arm, en hand die 't kleed houdt met een schierlijk

Onmerkbaar polsgebaar, en zoet-manierlijk

Deint het zoet lijf; - d'andre kluwt als geroezem

Van bijen om éen twijg, of als 't gekroesem,

't Vloeige, om een bruigomspijp - vergeef 't potsierlijk

Beeld, maar 't zeit wél hoe innig, dartel, kleurig.
Dit zijn twee liefste zaken, die mij fleurig

Maken het leven. - Maar ik zie uw boomen,

Granaten, hangende in hoogblozend spelen,
In uw teêr loof als in eigen prieelen,

Appels van liefden en vrouwen van schromen.