Aarde

[p. 74]

Madrid.

I
Puerta del Sol.

Puerta del Sol, waarin de zon van boven

Blaakt en een stralenkrans van straten spreiden,

Wat draait en draaft en blinkt het om uw wijden

Vijver en zijn fontijn, in de open hoven
Van elk verguld café, en voorgeschoven

Trottoir-vloer! Hoe zwart lak en spangen rijden-

Ná 't glanzende gespan, en 't kleurge zijden

Hoofddoek-gewemel in uw heeten oven
Branden doen Madrileñas! Hoe het venten

Tiert van uw bladen, de uniformen rooden,

't Gesprek verfiert nu sprake is van een dooden

Gen'raal, en 't ruzietje met Marokkanen

Blaakt tot een krijg in 't brein dier Kastiljanen,

Dronken van zon, veel koffie, weinig centen.

[p. 75]

II
Manzanares.

Bleekblauwe herfst doet tusschen gele boomen

Het witte waschgoed op de lijnen blauwen,

Daar Manzanares' golfjes zich vergauwen

In breeder bedding smal gegeul en stroomen
Luider nu regen viel. Hellende zoomen

Heuvlen den stroom, voorgrond bebouwd, en flauwen

Blauw aan de kim; - en op haar neder schouwen

Landweg en dorpig stadseind. Vroolijk komen
En gaan voerlui en boeren met beladen

Ezels, zweepklappende, op een sukkeldrafje,

Of staan voor 'n herberg met luidruchtig joelen: -

Dit 's 't eind Madrid. Ik, langs zijn slijkge paden,

Ga me in dit vriendlijk, vroolijk achterafje

Weer de oude jeugd en de oude blijdschap voelen