Aarde

[p. 73]

Toledo.

De Taag sproeit zilver: de afgronddiepe kloof

Bewaakt vanhoog de klare en staatge maan -

En zwarte en glinstrige bergwanden staan

Stakklig en steil, en uit hen als een roof-
Stad rijst Toledo. 't Schuim brult d'echo doof

Om molenhuisjes in de diepte - er gaan

Glimmingen langs hun daakjes - roerge baan

Vaal water streept smalle en lichtgele schoof
Lamplicht uit raampje. En rots met rots vereent

Brug daar de mensch vloer voor uit rots sneed, boog

Bouwde als een kerk. Ik, daarop staand, vernam

Nachtstilte en stroomdreun, zilvren nacht omhoog,

Zwarte in de diepte, en soms, 't scherp oor geleend,

Murmlen dat van de stad daarachter kwam.