Aarde

[p. 45]

Kerk.

Zooals ik soms zat in een kerk, de hooge

Vensters behangen met een groene flarde,

Versleten, daar een zilvren dag door sarde;

En in het ruim, de preekstoel uitgebogen,

De predikant gebaarde, en langgetogen

Galm, onder 't klankbord uit, mijn oor verwarde; -

Zooals dàn boven 't koor een onversparde

Roset blonk, diamantig, daar mijn oogen

Zon slurpten, en mijn hart warm werd van 't speuren
Blauw van de lucht, en die die glazen deuren,

Vogel, probeerde aan snavel en paar vlerken, -

Dàn daald' hemel in mij - zoo zie 'k door 't donker
Van dingen rond me, en klank van volk, geflonker -

Droomroset in mijn ziel, rankste van kerken.