94
Gelukkig, die Monika is opgehoepeld. Terug naar Stockholm. Ons kan ze niet meer lastigvallen met haar lijzige stem.
Elk ogenblik kon ze aan komen zetten en dan stond ze maar te kankeren op Holland. Net of ik er wat aan kan doen dat ik in een klein plat landje woon. Niemand kan zelf kiezen waar hij geboren wordt. Maar zij deed altijd of ze Zweden zelf had uitgezocht, of zij al die bergen en bossen had gemaakt. En of ik alleen maar platte pannekoeken kan bakken.
Ik kan het ook niet helpen dat Holland niet zo mooi is als Zweden. Trouwens, dat is niet eens waar. Plat is toch niet lelijker dan bergachtig! En wij hebben wel geen heldere meren en rotsen, maar wij hebben de Noordzee. En de Noordzee zou ik nergens voor willen ruilen.
En die Monika moet maar eens gejonast worden boven de branding als het stormt. Dan komt ze er eindelijk achter dat er in Holland wel bergen zijn!