56
Die rare filmpjes uit Nederland blijven 's avonds in bed maar komen. Nu gaat er weer eentje door Bloemendaal. Ik zie het bos, de school, de speelplaats en dan het pannekoekenhuisje. Stop, het filmpje staat stil. Het is nu een foto. Ik kijk ernaar en dan merk ik dat ik dat huisje nog nooit echt goed bekeken heb. Ik zie nu pas dat het een echt Hans en Grietje-huisje is en dat de halve koepel die eraan vastzit vier pilaren heeft en twee trappetjes omlaag. Ik zie het nu pas en toch fiets ik er elke dag langs. Maar dan kijk ik altijd alleen of Hardebol, de snoepjesman, achter het luik onder de koepel staat en dan voel ik in mijn zak of ik geld heb voor zwart op wit of kattendrop en dan koop ik iets of niets. En nu lig ik in bed in Zweden en ik zie voor het eerst op een foto in mijn hoofd hoe dat huisje er echt uitziet en hoeveel pilaren de halve koepel heeft en hoe de trappetjes lopen. Mijn hoofd lijkt wel een fototoestel waar al die tijd een filmpje in gezeten heeft. De foto was al wel gemaakt, maar hij is nu pas afgedrukt.
Als ik weer thuis ben in Nederland ga ik meteen kijken of hij klopt.