II. Oden.
De Oden onderscheiden zich tusschen de lyrische gedichten, door de hooge vlugt en bezieling, waerin zy van den dichter hun bestaen erlangen. Zy zyn de oogenblikkelyke uitstorting van deze bezieling, en veronderstellen aldus eene onmiddellyk voorafgaende levendige vooringenomenheid van den geest des dichters, met haer voorwerp, en moeten geheel byzonderlyk, daer de toestand eener zoo hooge verrukking niet lang kan duren, met betrekking tot hunne uitgebreidheid eenen grenspael hebben.
Hun onderwerp kan van de menigvuldigste soort zyn. Is het God, eene eigenschap Gods, onze betrekking tot het hoogste wezen, eene mythologische of ingebeelde godheid, zoo noemt men het lierdicht lofzang.
Lierdichten in de wildste, bedwelmdste verrukking, die derhalve ook gewoonlyk in eigene versmaten omzweven, heeten dithyramben.
Auteursrechtvrij