't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

't Miertje.

Stemme: Laet ons varen.

1. GAeuwe Miertjens, kleyne diertjens,
Groote meesters van den mensch,
V te prijsen, met den Wijsen,
Is mijn aengename wensch.

2. Gaet luyaerde, siet na d'aerde,

Die ten Hemel niet en lust:
En sult leeren, distingueren
Tijdt van arbeydt, en van rust.

3. t' Somers gaet het, lost het, laet het

Kleyne Miertje wijs en vroedt,

[p. 188]

 

Daer van 't in de koude winde

 

Van December leven moet.

 

4. Als de Kreeck'len // die op steeck'len

 

't Somer-weer versingen dwaes:

 

Moeten derven // moeten sterven

 

By gebreck van Winter-aes.

 

5. Sietse hand'len, sietse wand'len

 

Sietse loopen gints, en weer,

 

Sietse slijten, sietse splijten,

 

d'Aerde met haer voetjens teer.

 

6. Even wacker, na den Acker

 

Even vlijtigh van den Roof,

 

Die haer pootjens, sonder kootjens,

 

Dragen in de tarwe schoof.

 

7. Maer bysonder, ist een wonder

 

Boven al, gelooft het vry,

 

Dat sy 't Koren, om te smoren,

 

Knagen af te wedersy.

 

8. Ia met dijcken, wel bestrijcken,

 

Op dat daer noch by, noch na,

 

Water-stromen, souden komen

 

Aen te brengen rot, of scha.

 

9. Kleyne beesjens, groote geesjens,

 

Danck u Schepper hebben moet,

 

Van de leeringh, die u neeringh

 

Aen de trage menschen doet.

 

10. Des soo schamen, wy by namen

 

Ons, die Christum kennen, dat

 

Onsen handel, wegh en wandel

 

Soo veer wijckt van 't Miere-pat.