't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: De Mey die komter ons by,, seer bly.1. DE Leeuwerck klimt om hoogh // en 't oogh
Kan nauwlijck volgen na sijn steyle vlucht,
Hy queelt, hy speelt, hy liert hy viert
Met toonen soet, den Schepper van de lucht;
| |
[pagina 189]
| |
Soo datmen wel bequaem,
Mach seggen dat de naem
Hiervan het Latijnsche Alauda uytrijst,
Om dat hy met stof,
Van stadige lof,
De Hemelen prijst. Soo datmen, &c.
2. Te recht met stage stof // van lof;
Want luystert vry, gh'en kunt niet mercken dat
Hy immermeer, soo langh // sijn sangh,
Te duren komt, den adem eens vervat:
Een wonder al te groot!
Soo veelderhande noot
Te singen, niet dan met een paus:
Het gorgeltje queelt,
Het Orgeltje speelt:
Gh'en hoorter niets flaus. Een wonder, &c.
3. Kleyn Vogeltje; wat gunst // wat kunst
Drongh in u borsjen teer, soo grooten werck?
Men von noch hier te landt, // geen handt
Die sich van desgelijcx dorst maken sterck:
Waer staet het soet klauwier?
Waer hanght de gulde Lier?
De Moesel, de Fluyt, de schrale Trompet?
Het longertje blaest,
Het tongetje haest,
Het keeltje klaret. Waer staet, &c.
4. Och! dat gebenedijt // altijt
Die Werckman zy van sulcken positijf:
De Leeuwerck hem erkent // en wendt
Ten Hemelwaert al 't soet van sijn bedrijf:
Te Godes eeren steeckt,
Als 't Beesje soo verweckt
Naer boven toe vliecht met werckende le'en,
Tot dattet weerom,
Voor d'aerde, schier stom
Komt vallen bene'en. Te Godes, &c.
5. O menschen, die soo yl van ziel!
End' anders schier niet dan voor d'aerde zijt:
Gaet, aen de Leeuwerck sien, voor wien
| |
[pagina 190]
| |
Ghy leven moet in desen korten tijdt:
Stijght oock naer boven toe,
Looft Godt: Maer weetje hoe?
Alsoo dat t'samen oock alle u le'en,
Met leven, met stem,
Ten dienste van hem
Haer moeten beste'en. Stijght oock, &c.
|
|