't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Alst begint.
HOe steeckt de werelt dus // na yd'le ydelheyt?
Wiens hooghste voorspoet flus // in 't alderdiepste leydt;
Want rijckdom, weeld, en all' // des wereldts staten zijn,
Soo breukel als byval, ons' aerde haten zijn.
2. Veel eer, al is het broos // op 't ys te bouwen is,
Als op de weerelt loos // u te betrouwen is;
Als ghy sult meenen nu, gebout en vast te staen,
Sal sy begeven u, en sult te gronde gaen.
| |
[pagina 187]
| |
3. Neemt raet, en voor u siet, want groot is haer bedrogh.
Sy is u moeder niet, maer geeft bedurven zogh.
Als sy u biedt de borst, of aen u wangh een zoen,
Keert u, lijdt liever dorst, en schout de schorpioen.
4. Met recht de Schorpioen, die naem is sy wel waerdt:
Want alss' u biedt de mondt, soo steeckts' u met de staerdt.
Haer Kellick schoon vervult, vol soo ghy waent van Wijn,
Vervalscht is en vervult, met doodelijck fenijn.
5. Waer is toch nu de handt, van Samson onvervaert?
Of Salomons verstant, in wijsheyt soo vermaert?
Saul, en Jonathan, wel eer soo lieven paer
En die so prachtig was, met sijn Gout-gelu haer.
6. Seght waer gebleven is, nu Caesar na sijn doodt?
Of waer nu 't leven is, van Alexander groot? Waer Marcus Tullius, met sijn vergulde tongh?
Waer is Virgilius, die soo veel Versen songh?
7. Soo menigh Prince fier, van macht, en hoog van borst,
Die men in 't aensicht schier, niet eens aensien en dorst?
Haer pracht had nauw geleeft, seght vry; ist mogelick?
Als eynd genomen heeft, in een kleyn oogenblick.
8. Siet nu wat korter Feest, des Wereldts weelde is,
Ia, dat haer aldermeest, maer schijn van beelden is.
Die anders meenden siet, heeft sy begeven ras,
Want dat wy waenden yet, niet dan een schaduw' was.
9. O Aerd! o wormen aes! stoff, asch, komt seght my nu,
Waer toe al dit geraes, waerom verheft ghy u?
Gh' en zijt niet seker of ghy morgen leven sult,
End' u verworpe stoff, is nimmermeer vervult.
10. Prins, die in Christo leeft, dit is Bernardus Leer,
Dat u de Werelt geeft, sal sy u nemen weer:
Klimt op met hert en wensch, wilt boven woonen gaen;
Geluckigh zaligh mensch, kundt ghy dit Les verstaen.
|
|