't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Septuagesima.

Stemme: Hoe u, werckje niet? Ofte: Edel Artisten koen.

1. HOe u, werckje niet? O mensch!
Hoe dus luyaerde snoode?
Daer Godt met lust en wensch,
Ter Wijngaerdt u komt noode,
Ia met compact van Gelde,
Dat hy bevinden sou
Verdient te zijn te Velde,
Steeckt maer d'handt uyt de mouw.

2. Ia, siet de derde keer

Komt weerom om te huren,
Den Wijngaert-man, den Heer,
Te ses, ten negen ueren,
Ia t'elfter goet en zedigh,
Riep hy weer kloeck en sterck,
Wel Mannen, hoe dus ledigh!
Loopt, haest u mee tot 't werck.

3. Maer t'savonts riep hys' al

[p. 24]

 

Om arbeydts-loon te geven,

 

Met een seer groot geschal,

 

't Loon was het eeuwich Leven:

 

Laet Mensch uyt uw memory,

 

Noyt gaen dees' diere prijs,

 

Van een alsulcken glory

 

Van't hemelsch Paradijs.

 

4. Seght, die hier bent te Kerck,

 

Wat is voor sulcken looningh?

 

Al uw gewoel en werck,

 

Al uwes Ziels vertooningh:

 

't Is seker nietmendalle,

 

Voorwaer 't is min dan niet,

 

Ons wercken, beusel prallen,

 

Wy werck-luy, als een Riet.

 

5. Toont dat ghy danckbaer zijt

 

Aen sulcken milden schencker,

 

En zijt sijns loons altijdt

 

Gestadigh een bedencker:

 

Die, als wy maer de sonden

 

Laten, doen sijn Geboon;

 

Te geven (heeft verbonden)

 

Sijn huys, tot loon en Kroon.