't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Sexagesima.

Stemme: Christe, die daer zijt dagh en licht.

1. DAer was een Zaey-man wel bekent,
Die eens ten tijde van de Lent
Ginck sayen, maer der krayen mondt
Greep het, en at het van de grondt.

2. Het tweede saysoen dat verdween,

Want 't was gevallen op den steen:
Doen dit vernam den grooten Heer,
Seyden hy voor de derde keer.

3. Maer ach de doornen onvervaert

Versmachten't, 't vierd' viel in goe aerdt.

[p. 25]

 

Doen riep den Saey-man overluydt:

 

Vrienden, hoort toe, wat dit beduyt.

 

4. 't Saedt, dat ick noem is Godes woort,

 

Maer 't minste deel brenght vruchten voort:

 

Droes, Werelt, Herten, als yvoor

 

Doen, dat het zaedt dus gaet te loor.

 

5. 't Is Christus, die ons dit vertelt,

 

Op dat u ons' Zielen, als goet velt

 

Wel ploegen, op dat't God'lijck zaedt

 

Ter geener tijt verlooren gaet.

 

6. Daer dan de aerd' de vrucht benijt,

 

Dees' gront die is vermaledijt,

 

Bearbeyt dan, brenght vruchten voort,

 

En maeckt den Saey-man noyt verstoort.