't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

[Die leven wil, in vrede moet]

Stemme: Op de drie gezellen van Rozendael.

1.
DIe leven wil, in vrede moet
Hem selven leeren sterven,

[p. 49]

 

En d'eige zin, al schijntze goet,

 

Om vreeds-wil dickwils derven.

 

 

 

2.

 

De vree is Christo al te lief

 

Hy was noch nau geboren,

 

Of d'alderzoetste minne-brief

 

Dee ons het vree-lied hooren.

 

 

 

3.

 

Hy ginck, hy stont, hy sprack, hy wrocht

 

Het hoogste zijnder scholen

 

Was schier: de vree heb ick gezocht;

 

De vree werd u bevolen.

 

 

 

4.

 

't Is vrede die ick u nae-laet,

 

't Is vree die 'k u wil geven,

 

Zoo hier, als met een overmaet

 

In 't hof van 't eeuwigh leven.

 

 

 

5.

 

't Was vrede vroeg, 't was vrede spae,

 

't Was vree zoo menigwerven:

 

't Was vrede voor, 't was vrede nae,

 

't Was vrede in zijn sterven.

 

 

 

6.

 

In 't kort de vree wast eerst en 't lest,

 

't Welck Iesus ons betrouden

 

Hoe moet men dan wel doen zijn best,

 

Om vrede t'onderhouden?

 

 

 

7.

 

Heer laet ick hier vry sijn de minst

 

Van keur, van plaets, van allen:

 

Wanneer my maer de rijkste winst

 

Van vree te beur mag vallen.

 

 

 

8.

 

Mijn ziel! tracht nae dit hoge lot:

 

Gh'en kunt toch nergens rusten

[p. 50]

 

Dan inde vree. Want vree is God,

 

En d'oorsprong der wellusten.