Verzameld werk. Deel 4

aant.Frans Daels

Dames en Heren,

Ik kan me niet meer inhouden, ik moet volstrekt en onmiddellijk een heildronk instellen op Frans Daels. Ik zeg niet Dr. Daels, ik zeg niet Prof. Daels, ik zeg Frans Daels: want wat zijn zijn titels naast dien naam, den naam van een Mens, dien we vereren. Ik weet wel, dat hij een van de grote lichten der Vlaamse Universiteit is, dat hij die Universiteit een bizonderen luister bijzet, niet het minst door de faam, die hij in het buitenland verwerven mocht, al is hij in ons gezegend België nog geen lid van de Académie de Médecine, Daar zit wel een Daels in, maar dat is de onze niet. Ik weet ook wel, dat hij van een groot deel van deze Congressen de spil geweest is, en we hem daarvoor bizonder dankbaar moeten zijn. En ze hebben me ook verteld, dat hij zo pas 50 jaar geworden is, en dat hij daarvoor ook, naar

[p. 793]

aant.het schijnt, ongemenen lof verdient, wellicht omdat het een kunst is, 50 jaar te worden, als men zo wild met auto's weet om te gaan. Maar dat alles is me slechts een voorwendsel, om hem nu eens zonder omwegen te zeggen, hoezeer wij in hem den Mens liefhebben en den Man. Den Mens met het gouden hart, den Man met den onversaagden moed, die altijd recht door zee steekt, en het wilskrachtig doorzettingsvermogen. Den Man, die niet alleen door alle vroedvrouwen, maar door alle vroede vrouwen en mannen van Vlaanderland op de handen wordt gedragen. Den Man, wiens hele leven staat in den dienst van zijn volk, en die ten volle het genot mag smaken, door de laatste Mohicanen van de fransdolheid wegens zijn stalen overtuiging verguisd te worden, - maar ook het grote genot, met al zijn krachten een ideaal te dienen. Het woord ideaal is een beetje versleten, maar hij weet wel wat ik bedoel: de verknochtheid aan sommige geestelijke waarden, die de adel van het mensdom zijn. Dat is ten slotte de enige werkelijkheid, die het leven levenswaard maakt, - want ook de enige, die ons hier op aarde langer laat duren dan ons voorbijgaand individu. Frans Daels, als ik dit glas te uwer ere hef, dan drink ik meteen op de toekomst van uw daad. Dames en Heren, lang zal hij leven, - lang zal hij leven in de gloria!

1932