Een claer ende doorluchtich vertooch van d'Alckmaersche kerckelicke gheschillen
(1611)–Adolphus Venator–
AuteursrechtvrijDe vier en tvvintichste verthooningh.Valschen waen, Blinden yver, Onpartydich hert, ende Heylich schijn comen uyt al sprekende.
Valschen waen.
Jae dat segh ick als noch, en blijf daer by,
Als datter niet en is een argher dier als ghy,
Als ghy, segh ick, ghy Onpartydich hert:
Want ghy doet ons nu d' aldermeeste smert,
Om dat ghy ons dus gaet verfoeyen.
Blinden yver.
Ghy sult ophouden u met ons meer te moeyen,
Oft ick sal u vervolghen als mijn meeste vyandt.
Onpartydich hert.
Mannen ghy spreeckt sonder verstandt,
Ghy toont u in u doen altijdt partydich.
Heylich schijn.
Maer Vrient en cont ghy niet wat zijn vermydich,
U t' onderwinden der Kercken doen.
Wy verstaen wel ons saeck, avont en noen,
Ick bid u koen // laet de Kerck haer recht houwen:
Wy sullen oock niemant t' onrecht benouwen,
De Kerck is wijs ghenoech in hare saken.
Onpartydich hert.
Ick eyse een onpartydich uytsprake,
Voor 't Gheestlijck en Wereltlijcke Recht,
En soo ghy handelde als Gods Volck plecht,
Dan soudy wel begheeren myne presentie,
| |
[Folio 45r]
| |
Om oock te gheven een goe sententie:
Maer ick gae, ick en wil niet met u kyven:
Want ghy zijt vol nydich bedryven:
God danck dat uwe schyven // niet wel en rollen. Ga naar margenoot+
Heylich schijn.
Ist niet om worden dollen? Ga naar margenoot+
Dat alle onse tollen // verloren gaen?
Valschen waen.
Daer is seer weynich hope, alsoo ick waen,
Nu 't voor de Vroetschap is heel verloren.
Blinden yver.
Ick ben vol van bitteren tooren,
Dat desen boeve moet slaen de moort.
Valschen waen.
Ick waende onse bee sou zijn verhoort,
Om dat zijn Vrienden waren absent:
Maer sy quamen noch al mede in 't convent,
Ick denck sy hebben die saus van veer gheroocken,
Die wy al voor Tectander ginghen koocken.
Heylich schijn.
Nu is ghebroocken // al ons ghebou.
Nydt.
Neen Vrienden, neen, weest noch niet flou,
Ick gheeft haer noch niet al ghewonnen,
Ghy hebbet spel met my begonnen,
Met my soo moetet oock zijn volbracht;
Ick ben ontboden d' aenstaende nacht,
Om by Warhiel te comen slapen:
(Want ick een boele ben van d' Heylighe knapen)
Dan sullen wy ons te samen beraden,
Waer mede wy Tectander sullen laden,
Oft wy hem sullen verclaghen voor het Hof,
Oft datmen noch sal smeden ander stof:
Dies segh ick u goen avont alle.
Blinden yver.
God brengh onse vyanden nu ras ten valle,
Datse toch immers heel blyven t' onder.
Valschen waen.
Dan souden wy worden veel ghesonder,
En cryghen wel een beter coleur.
Heylich schyn.
Maer Vrienden het is tijt, wy moeten deur.
Valschen waen.
Wel gaen wy; gaet ons veur.
|
|