Een claer ende doorluchtich vertooch van d'Alckmaersche kerckelicke gheschillen
(1611)–Adolphus Venator–
AuteursrechtvrijDe drie en tvvintichste verthooningh.Planckius, een out Leeraer, ende Warhiel gaen naer de Vroetschap, voor haer gaet Heylighe schijn, ende achter haer Valschen waen ende Blinden yver, ende daer achter Nijdt.
Warhiel.
Och Broeder doet u reden op 't alderbest,
En vergheet niets te segghen van al de rest,
Als wat hy heeft ghedaen over eenighe Jaren.
Planckius.
Ick sal 't doen Broeder, ick sal haer gaen verclaren,
Hoe hier noyt was, nochte sal wesen vrede,
Soo langh hy hier gheweest is, en sal zijn ter stede;
Ick sal alsulcke reden voor de Vroetscappe doen,
Datse my sullen ghelooven koen,
Soose eenichsins de Kerck beminnen.
VVarhiel.
Och! t' cost my schier mijn vijf sinnen,
Dat onser Kercken saeck niet wel en gaet;
| |
[Folio 44v]
| |
Maer soo wy niet en cryghen baet,
Soo wilt toch metter daet gaen protesteren,
En voor de hooghe Staten appelleren:
Want wy doch moeten doen nae onse macht.
Planckius.
Confrater dat is goet en wel bedacht,
Al onse cracht moetmen stellen te wercke,
Voor het welvaren van Godes Kercke.
Al ben ick alder achterste ghestelt,
Nochtans doen ick het meeste ghewelt:
Ick gaen achter dat hem niemant van my vervaert:
Want het fenijn dat leydt meest inde staert.
|
|