Een claer ende doorluchtich vertooch van d'Alckmaersche kerckelicke gheschillen
(1611)–Adolphus Venator–
AuteursrechtvrijDe sesthiende verthooningh.Warhiel, Steenhart, Langhdijcker, Sergiant, Predicanten, comen uyt al sprekende.
VVarhiel.
Soo moet het gaen vrienden na mijn verstant.
Steenhart.
Gheen bet'ren raet ick noyt en vant.
Langhdijcker.
Maer sal hy daerom wel laten te preken;
Oft wy hem vanden dienst al schoon versteken?
Want hy stout is van treken // en een woetwillich guyt.
Sergiant.
Wat soud' hy derven doen teghen t' Classis besluyt?
Soo waer hy weert te zijn vesmacht.
VVarhiel.
Neen, al is hy vry stout, by Wereltsche macht
Sal hy niet zijn gheacht // vermidts oneers na dencken:
Want daer twee Mannen zijn die soecken hem te crencken,
Midts dat hy heeft oneer haer Vrouwen voor gheleyt,
Dit is by de Ghemeynt' van ons alsins verbreyt,
Op dat door sulck beleyt // elck crijgh van hem afgrouwen.
Steenhart.
Confrater: maer t' waer goet dat dese Vrouwen,
Selfs waren bey aenclaghers van dit spel.
VVarhiel.
Daer poghen wy oock na, het sal noch lucken wel,
Wy hebbens' schier daer toe ghewonnen.
Langhdijcker.
Maer eer dat de suspentie worde begonnen,
My dunckt t' waer goet gheen acte noch te gheven;
Waerom hy van zijn dienst worde verdreven;
Op dat hy niet doe blijcken voor cleyn en groot,
Dattet is om den Catechismum bloot,
En dat wy anders niet hem hebben op te legghen.
Sergiant.
Oock goet: want men dan door die stadt sal segghen //
Dat hy om overspel is afgheset.
Steenhart.
| |
[Folio 34r]
| |
Noyt raet Confraters beviel my bet,
Dit fyne net // en sal hy niet ontcomen.
Warhiel.
Gaen wy, wel aen Confraters, sonder schromen. Ga naar margenoot+
|
|