Een claer ende doorluchtich vertooch van d'Alckmaersche kerckelicke gheschillen
(1611)–Adolphus Venator–
AuteursrechtvrijDe vijfthiende verhooning.Valschen waen ende Blinden yver gaen na de Kerck, ende Heylich schijn comt vvat nae, ende roept.
Heylich schyn.
Wel Valschen waen // waer wildy gaen?
Valschen waen.
O Heyl'ghen schijn voortaen // nae der Classen vermaen,
Nae t' Heylighe vergaderingh, by alle mijn ghesellen.
Heylich schyn.
Maer sonder my en condy niet toestellen:
Want ghy my alsoo wel als dyne knaep behoeft.
Valschen waen.
Sonder mijn knape waer ick qualijck ghetoeft,
Hoe wel dat my dijn hulpe mee can vermaken.
Blinden yver.
Siet sonder my, mijn Meester sou gheraken
Schier inden slaep, of worden mat,
Maer ick drijf hem met deser swepen rat,
Dies wat hy waent, wort stracx volbraght.
Valschen waen.
Maer Blinden yver, ghy sout vallen inde gracht;
Soo ick u niet en leyde: want ghy zijt blent.
Blinden yver.
Noch blinder is hy, die zijn blintheyt niet en kent:
Maer waent te sien met overdeckte ooghen.
Valschen waen.
Ick verstae wel wat dat ghy wilt betooghen:
Maer ick en wil van u niet zijn berecht:
Want ick ben de Meester, en ghy de knecht,
Wy dienen t' saemen, en met malcaer,
| |
[Folio 33r]
| |
Onsen ouden schijn-heylighen Vaer,
Laet die voor gaen als Meester fijn.
Heylich schijn.
Jae Vrienden, soo ghy niet by u had Heyl'ghen schijn,
Op dit termijn // en soudy niet uytrechten.
Valschen waen.
Ghy zijt Meester, t' is waer, en wy u knechten;
Maer cloeck wy moeten vechten // om u schijn te bewaren.
Heylich schijn.
Verginght mynen schijn, ghy soude u vervaren,
En met al mijn Dienaren blyven versmoort:
Daerom moeten wy t' samen houden accoort,
Op dat ons voornemen wel ghelucke.
Valschen waen.
Wy hebben voorghenomen alsulcken stucke,
Dat den Tectander daer blijft verslaghen.
Blinden yver.
En alle zijn aenhanghers naken qua daghen,
Men salse verjaghen // in corten tijdt.
Valschen waen.
Maer waer mach blyven de bitt're Nijdt,
Dats haer mee vlijt // niet herwaerts went.
Heylich schyn.
Sy is hier al mede ontrent:
Maer ick heb haer om redenen ghebeden,
Datse met my niet soud' in treden, Ga naar margenoot+
Maer datse soude comen en sluypen in een hoeck.
Valschen waen.
Wel gaet dan vooren, wy volghen cloeck. Ga naar margenoot+
Nijdt.
Wel, t' sal tijdt zijn dat ick my oock gae paren,
In de Heylighe Classi, by de Heylighe scharen:
Want ick bender ontboden van Heylich schijn.
Noch denck ick hoe de snoo Rabbijn,
Seer bade dat ick mijn soud' houden verholen,
En blyven bedeckt in hare scholen,
Eylaes! sy dolen, die nae den schyne rechten:
Want al sietmen my niet sitten op hooghe stoelen,
Soo sit ick in het hert om liefde te vercoelen,
Bedeckt te blyven is my gheen smert:
Want d' edelste sit-stoel is s' menschen hert:
Maer mijn doen heel verwert // can niet verborghen blyven,
Al schynet al becleedt met Heylighen bedryven,
Om dat ick deur Schijn-heyl'ghe Leeraers wercke,
| |
[Folio 33v]
| |
Soo sullen het die vromen nochtans wel mercken,
Dies nader Kercken // mach ick wel gaen,
Ga naar margenoot+ Soo sal ick t' eer hebben ghedaen.
|
|