Een claer ende doorluchtich vertooch van d'Alckmaersche kerckelicke gheschillen
(1611)–Adolphus Venator–
AuteursrechtvrijDe achtste verthooningh.Persijn, Tectander, Volckert, ende Hoevert.
Persijn vergramt comt by Tectander, ende seyt.
Ghy jagher valsch van aert, ghy moocht wel jagher heten,
Men sal eer langhen tijdt u listicheyt nu weten;
Hoe ghy die Vroukens slecht, en simpel van verstant,
Haer eer nae jaghen gaet, seght eens ghy loosen quant:
Wat moveert u mijn Vrou, mijn simpele bevonden,
Dat ghy die op oneer versocht hebt tot veel stonden?
Betaemt dit een Leeraer van 't Goddelijcke Woort?
Tectander.
Wel Vrient; maer wat is dit? waer hebdy dit ghehoort?
Die u dit heeft gheseydt, hy soudet met bewysen.
Gheen sinnen soo verdwaelt, ghedachten vol afgrysen,
En zijn, God sy ghelooft, noyt in mijn hert gheweest:
Dus seght ghy wat ghy wilt, ghy maeckt my minst bevreest,
De woorden zijn 't niet al, maer waerheyt moester blijcken.
Persijn.
Ay erghen boosen Vos, men sal 't wel haest bekijcken,
Oft waerheyt is of niet, waert ghy noch eens soo loos
Ten helpt u niet een hayr, de text sal mette gloos,
Breet comen aenden dach: ghy vraecht noch wie 't my seyden?
Siet t' is soo openbaer, ghy kont t' soo niet beleyden,
Of t' blijckt aen u ghelaet, siet ghyse hier of daer,
Int midden vande Kerck, daer wortmen 't best ghewaer,
Ghy zyter soo diep in, gh' en kont u langher myden.
Tectander.
Bedenckt u eerst te recht, eer ghy my gaet op stryden,
Een saeck die niet en is, leght over in u gheest:
Maer stilt hem eerst van thoorn, die u verdonckert meest,
Verneemt dan nae d' oorsaeck, verneemt dan nae de reden,
En oft warachtich is, dat ghy m' hebt opghestreden,
Ghy sult de minste faut, bevinden niet aen my:
| |
[Folio 20r]
| |
Maer dattet alleen doet dijn eyghen jalousy.
Persijn.
Jae condy u soo vry // met een soet praetgen maken;
Dus ister niet te doen: maer eer ghy vry sult raken,
Soo moesten u saken // staen op een ander kam.
Ick sie wel bleef ick hier, gheen eynd' daer af en quam:
Daerom meen ick wel haest te gaen by u partyen,
Warhiel en Medenblick, en Schaghen sonder myen,
Sal ick u boeveryen // verhalen in het lanck,
Dit isset noch niet al, maer met een ander clanck,
Soo suldy uwen sanck // noch moeten weer aenveerden:
Want ick sal mette saeck gaen byde Rechtsgheleerden,
T' is van gheen cleynder weerden // dees boeverie vals,
Het sal u int verdriet, in twyfel vanden hals,
Is dat Duyts of ist Wals? noch helpen dats ghewisse,
Ghy sult niet langhe zijn buyten ghevanckenisse,
Die moocht ghy doch niet misse, ghy Vrou-bedriegher loos,
Ghy Hoere-jagher arch, ghy dooght niet een bos stroos,
Loopt voor den Duyvel boos // dat ick m' aen u moet stooren. Ga naar margenoot+
Tectander.
Ick can het bet'ren niet, dat ghy laet uwen tooren,
Gaen boven dijn wijsheyt: maer wat sal dit noch zijn,
Hy meent het absoluyt, hy heeft het al op mijn
Gheladen, dees Persijn, is soo vol jalousyen
Dat hy gheen reden siet, ick moeter my voor myen,
En daer in tijts voorsien, ten besten dat ick can:
Want al te menichmael, is een rechtveerdich man,
Door sulck aentyghen vals, ghecomen in groot lyden,
Doch in rechtveerdicheyt, moet ick my noch verblyden:
Maer wie comt hier ter zyden // Confraters goeden dach.
Volkert.
Dat wensch ick u van God, die ons al helpen mach.
Hoevert.
Mijn dunckt dat ick u sach wat blyder van ghelate,
Als ghy die lestemael m' ontmoeten op der strate:
Zijt ghy door yemants prate // gheworden dus ontstelt?
Tectander.
Ghy hebbet schier gheraen, t' sal u voort zijn vertelt,
Hoe dat ick ben gheschelt, belastert en bekeven,
Van Persijn, heel jalours, die mijn heeft opghedreven,
Oncuysheyt veel van leven // daer ick niet af en weet.
Hy dreycht my metter haest, te brenghen in groot leet,
En doen daer van bescheet // mijn principael vyanden,
Het schijnt aen zijn relaes, dat hy my inde banden,
| |
[Folio 20v]
| |
Met voeten ende handen // doen werpen soude vast,
Maer hy doet als een Weert die reeckent sonder gast,
Al wat hy my toepast // mocht hem wel self toevallen,
Ick ken my vry van dit, maer hy gaet soo veel callen,
Dat sal hy 't goet doen allen // hy comt tot schaed' oft schant.
Volckert.
Ja heeft hy sulcks ghedaen? wat seghdy van dien quant:
Maer besicht u verstant // in tijts en schout naclaghen,
Wil hy by Warhiel gaen, by Medenblick en Schaghen,
Al eer dat rolt de waghen // moet ghy daer in voorsien:
Al isset schoon niet waer, van haer en isser gien,
Die u veel goets toe bien // maer nydich zijns ontsteecken,
Op u van langhen tijt, en soecken haer te wreecken,
Van dat ghy haer ghebreecken // int leeren hebt ontdeckt.
Wat weetmen of hy niet van haer self is verweckt;
Op dat zy soo bedeckt // best creghen haer voornemen:
Maer waer ick in u plaets ick soud' een schrift gaen nemen,
Van zijn Wijfs eyghen hant, die 't u noch presenteert.
Wy comen nu van haer, w' hebben op haer begheert,
Dat zy de waerheyt reyn ons soude openbaren.
Daer heeft zy beyde ons gaen mondelijck verclaren,
Dat zy de waerheyt sparen // die u blameren yet,
En dat haer nimmermeer van u oyt is gheschiet,
Het minste teecken niet // dat haer eer mocht te na // gaen:
Daer wouden zy van doen het swart int witte dra // staen;
Dus wilt u dringhen ga // slaen // want s' heeft ons noch geclaecht,
Dat zy van haren Man wort dagh'lijcks ondervraecht,
Hy maeckt haer schier vertsaecht // met zyne dreyghementen,
En gaet nacht ende dach over t' Huys parlementen //
En sweert by Sacramenten // hy sal eer rusten niet,
Voor dat hy den Tectander van haer beschuldicht siet,
En brenghen tot verdriet // in handen van Justity.
Tectander.
Al eer daer is misdaet, verneemt hy na punity:
Dan doch al even wel het dunckt my oock gheraen,
Dat ick een hantschrift neem, en doe na u vermaen.
Hoevert.
Wy sullen 't haer wel gaen // eysschen van uwen 't weghen.
Tectander.
Ey woudy soo veel doen, vermaent haer oock te deghen,
Dat zy in gheender weghen niet buyten waerheyt gaet:
Maer haer consciency vrijt, als sulck een Vrou toestaet,
Ghelijck alst inder daet // ghebeurt is laet zy 't schryven.
Hoevert.
| |
[Folio 21r]
| |
Wy sullen 't alsoo doen, laet het voort op ons blyven,
Eer wy yet meer bedryven // volbrenghen wy dees saeck,
Terwylen blijft gherust en eet met goeden smaeck:
Wy sien wel aende Son dat t' noenmael haest ghenaeckt. Ga naar margenoot+
|