Spiegel historiael. Vijfde partie. Deel 1
(1906)–Lodewijk van Velthem–
Auteursrecht onbekendHoe si nu varen te Irlant ward, ende vandaer te Lichestre. xxv.Ga naar voetnoot+1975[regelnummer]
Doen dese strijt aldus was leden,
So es die coninc om gereden
Met sinen lieden te Irlant ward;
Ende hier af moete nu sijn ruward
Lanceloet van desen striden,Ga naar margenoot+
1980[regelnummer]
Want hijt geloefde ten selven tiden
Ter feesten vander tavelronden.
Die coninc sprac hem an ter selver stonden:
‘Her Lanceloet,’ sprac hi, ‘her Lanceloet,
Dit orloge staet an u al bloet.Ga naar margenoot+
1985[regelnummer]
Walewein ende ic, godweet,
Hebben gedaen onse beheet;
| |
[pagina 335]
| |
God laet u duwe so beginnen
Dat gijs ere moet gewinnen.’
- ‘Here, God geve mi die cracht,Ga naar margenoot+
1990[regelnummer]
Ie saels gerne doen mine macht!’
Dus sijn si nu so verre gereden,
Datsi comen sijn ter steden
Daer die coninc van Irlant lach,
Die over nacht ende over dachGa naar margenoot+
1995[regelnummer]
Gevloen was, alsi vernam
Wie daer metten coninc quam,
Want hine waende niet, godweet,
Dat si den coninc souden sijn gereet
Met hem te varne tenen stride,Ga naar margenoot+
2000[regelnummer]
Om datsi daer vore in genen tide
Met hem som niet wilden varen,
Daer hi most sijn lant bewaren;
Ende om datsi nu dus quamen mede,
So rumdi vollijc daer die stede.Ga naar margenoot+
2005[regelnummer]
Des was doe Lanceloet wel blide,
Ende sprac dien coninc an ter tide:
‘Her coninc, ic ben nu sere ontsien,
Die dus die liede can doen vlien
Sonder slach ende sonder stoet!’Ga naar margenoot+
2010[regelnummer]
Dit sprac doe her Lanceloet.
- ‘Het[s] recht datmen u sere vrucht,
Want u redene es verre geducht.
Om dat sidi te mere ontsien.’
Ga naar margenoot+ Dus togensi van daer na dienGa naar margenoot+
| |
[pagina 336]
| |
2015[regelnummer]
Te Liceestre ward gereet,
Dat Perchevael te winne steet,
Na dien dat hi geloefde wel
Ander tavelronden spel.
Si voeren met feesten ende met spele,Ga naar margenoot+
2020[regelnummer]
Ende spraken van desen dingen vele
Datsi wonderlike toe sijn comen,
Ende al noch vergaen te haren vromen.
God wouds vord wat sals gescien!
Dus quamense gereden binnen dienGa naar margenoot+
2025[regelnummer]
Te Liceestre, vor dien casteel,
Daer men in dreef clein riveel:
Want alle diere binnen waren,
Sonder si twee, waren ontfaren;
Ende dese .ij. bleven daerGa naar margenoot+
2030[regelnummer]
Op .i. geleide, wet vor waer.
Dit was, om datsi den coninc
Die slotele geven vor alle dinc;
Op desen dienst bleven si daer.
Nu es die coninc getogen naerGa naar margenoot+
2035[regelnummer]
Ende vant die porte wide ontdaen.
Hi dede Perchevalen vore in gaen,
Want dit was sijn avonture.
Hi reet vort tot an die dure
Vander zalen; daer sach hi staenGa naar margenoot+
2040[regelnummer]
Dese .ij. cnapen, die hem saen
Die slotele gaven van altemale,
Ende vielen te voet daer Perchevale,
Ende baden genade daer ter stat.
Hi namse op saen na datGa naar margenoot+
| |
[pagina 337]
| |
2045[regelnummer]
Ende leidese vorden coninc vermeten.
Ende seide: ‘Ic, die Perchevael ben geheten,
Moet sijn recht hier doen.
Her coninc’, seiti, ‘dese .ij. baroen
Hebben hem mi op geven,Ga naar margenoot+
2050[regelnummer]
Ende Perchevael in al sijn leven
En doe[de] man en genen nie
Die hem op gaf, seitmen mie.
En[de] salic[.] hier doen Perchevael recht,
So sijn dese in mijn plecht!’Ga naar margenoot+
2055[regelnummer]
Si riepen alle: ‘hi seget waer!’
Ende die coninc lovet oec daer.
Dus bleven quite dese met alle,
Met enen wonderliken gevalle.
|
|