Spiegel historiael. Voortzetting vierde partie [alleen brontekst]

[Fragment 10]

[p. 524]

In de vierde pertie van den Spiegele Hystoriale. In den sesten boec.

Hoe die buggeren worden gestoert. LXXIII.

Doemen screef ons Heren jaer

MCC ende X vorwaer,
So wonnen onse liede Minerbiam,
Ende daer in oec menegen man;
Ende alle die wilden afstaen
Haers ongeloeven, lietmen gaen
Quite ende vri al ongescint.
Nochtan vantmen daer na sint
C ende LXXX, die hem eer lieten
Verberren, eer sijs wilden genieten
Dat si haerre quaetheit afgingen.
Doe trockense na dien dingen
Vore Terewijc enen casteel.
Daer scoet een een scaerp quareel
Met een armborste so groet,
Dat was boven maten genoet,
Ende geraecte der onser een
Vore sine borst: op enen steen
Moeste die gene averecht vallen,
Ende gaf enen quas met allen
So vreselije ende so groet,
Dat al donderde ende verscoet.
Nochtan die gene opstont
Ongequetst ende ongewondt;
No gat no score en hadde hi mede
In sijn cleet te geenre stede.
Doe si daer lange hadden gelegen,
Wert die casteel opgedregen,
Ende som vloen si tsnachts uut.
Maer die si haer voeren overluut,
Sloegen donse al te doot.

Een Geeraert, een buggere groot,

III papen ende L kerstine
Dede hi met viere grote pine.
III dage dede hise berren gereet,
Ende nochtan daer na, godweet,
So worden si na dien stonden
Van den viere ongescaedt vonden.

Van meester Amelrijes heresien. LXXIV.

In desen tiden was een Amelrijc,

Een groet elerc, mer sekerlijc
Int geloeve was hi clene,

[p. 525]

 

Want hi wilde seggen allene,

5

Dat iegewele soude geloeven

 

Dat hi Gods let van hier boven

 

Selve ware: ende dit oec es

 

Een article, des sijt gewes,

 

Daer de man niet en mach sonder

10

Behouden bliven. Dit grote wonder

 

Dede hi menegen daer verstaen;

 

Ende hier omme so wert hi saen

 

Van menegen kerstinen meester nu

 

Wederseit, dat seggic u.

15

Doe hi gevoelde den wederstoet,

 

Ende dat die paus mede geboet

 

Hem te priveerne, ofte dat hi

 

An onse geloeve bleve vri,

 

Doe lyde hi metten monde das

20

Dat tsine algader niet en was,

 

Mer in therte bleef hi staende

 

Vanden geloeve dat hi waende;

 

Ende om dat hi hier in bleef

 

Ende heimelec jegen tgeloeve screef,

25

Seit men dat hi saen daer naer

 

Op sijn bedde verberrende al daer

 

Ende also sinen inde dede;

 

Ende na sine doot mede

 

Hilt hem selc an sine lere

30

Ende maecte werringe daer na mere,

 

Ende wilden maken ene nuwe wet,

 

Ende hebben dandere verset.

 

Si seiden oec dat tsacrament soude

 

Comen teenen inde houde,

35

Ende die Heilege Geest gerede

 

Van nieus soude beginnen mede,

 

Ende ander dingen seiden si met,

 

Die niet goet en waren geset.

 

Doe dese mare quam bat vort

40

Te Petere, den bisscop van Parijs der port,

 

Ende tsconinx raet van Vrankerike,

 

Dese II sendden heimelike

 

Meester Radolve van Namen geboren,

 

Dat hi dit heimelijc soude verhoren,

45

Ende hi die hem doe gerede

 

Met deser wet mingde mede,

 

Ende riet daer toe ende woudse sterken.

 

Dus ondervant hi papen ende clerken

 

Ende leeke, beide man ende wijf,

50

Die dit geloeve hilden stijf.

 

Dese worden daer na alle gevaen

 

Ende te Parijs bracht saen,

 

Ende daer gecondampneert met

 

Ende van haerre ordinen ontset,

55

Ende te hove gelevert daer naer.

 

Doe deedse de coninc alle daer

 

Berren buten der stat gereet,

 

Sonder selc wijfken die niet en weet

 

Wat si daer ane hadde mesdaen.

60

Amelriken oec, die sonder waen

 

Op tkerchof was geleit vore nu,

 

Heeft men verwaten, seggic u,

 

Ende oec sine beene mede

 

Int slijc gewoerpen te meneger stede,

65

Ende andere, daer ment conde verstaen,

 

Ontgroefmen, ende es aldus gedaen.