Logo DBNL
Spiegel historiael. Voortzetting vierde partie [alleen brontekst] (1998)

Spiegel historiael. Voortzetting vierde partie [alleen brontekst]

(1998)–Lodewijk van Velthem–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

[Fragment 9]

 
Ic late hier of die tale dan,
 
Ende sal u vort, sonder waen,
 
Van Menfroet doen verstaen.

Van Menfrote ende van sinen vader. XLV.

 
In desen tiden quam Innocent,
 
Die paus, ende gaderde een convent
 
Van vromen lieden mit sinen genoten,
 
Ende voer in Poelgen tot Menfroten,
5
Om te winnen tlant al voort,
 
Datter heiliger kerken toe hoort.
 
Maer Menfroet verwaerde tlant,
 
Ende liets der kerken niet in hant.
 
Dese Menfroet was Vrederics zone.
10
Dese Vrederic was oec die gone
 
Die desen wan, als ict belie,
 
An smercgraven dochter van Lombaerdie:
 
Een edel man wast vorwaer.
 
Dese Vrederic begherde openbaer
15
Scone wijf, edel ende rike,
 
Ende daer na stont hi sere sekerlike
 
Altoos, om dat hi daer mede here
 
Waende bliven vorwaert mere
 
Mitten kindren die hire an wan.
20
Hine hegherde gene dinc, die man,
 
Dan here te sine boven al dat leeft
 
Biden kindren die hi bejaget heeft,
 
Ende waende trike wel behouden.
 
Hi was oec groot clerc gescouden,
25
Hi conste alrehande tale wel,
 
Maer hi was wantrouwel ende fel.
 
Scone sprac hi ende oec wale,
 
Ende hier mede waendi altemale
 
Regneren ende behouden tlant
30
Jeghen elkerliken viant.
 
Maer die aventuren si sijn wander:
 
Die man penst, ende God een ander.
 
Die aventuren sijn sonderlinge,
 
Sine laten niet lange staen die dinge,
35
Sine laten die heerscapien nie gheduren.
 
Na scone weder coemt dat sure,
 
Ende na dat lelike coemt scone.
 
Dus coemt oec den heerscapien te lone;
 
Want als si wanen zijn ten besten,
40
Vallen si neder in der vesten.
 
Dit siet men alle dage gescien:
 
Hier op soudewi alle besien.
 
Dese Vrederic jeghen die kerke hem sette
 
Ende jeghen alle hare wette;
45
Daer om viel hi in die scende
 
Ende quam tot enen quaden ende.
 
Des gelijcs was oec Menfroet:
 
Hi dede der kerken groten noot,
 
Daer mede slachti wel den vader.
50
Dese hadde Poelgen onder hem algader,
 
Ende sette hem jeghen die kerke mede,
 
Waer hi mochte in elke stede;
 
Ende sinte Peters goet van Romen,
 
Waer dat hijt mochte begomen,
55
Dat helt hi op al tenen gader.
 
Daer om balch hem onse erdsce vader,
 
Die paus van Rome, ende hadde gerne,
 
Haddi geconst, bestaen te werne;
 
Maer hine conste niet comen te voren.
60
Nu seldi hier of een luttel horen.

Hoe die paeus Karel van Vrancrike onboot om Menfroets wille. XLVI.

 
Doe Innocencius doot was,
 
Die paus daer ic hier voren of las,
 
Wort gecoren daer een ander,
 
Entie wort geheten Alexander,
5
Int jaer ons Heren XIIC;
 
Ende LIII. Dese heeft besondert
 
Een groot here; maer hets al niet,
 
Sine conden gedoen geen verdriet
 
Menfroet, want hise al
10
Verjagede van daer, groot ende smal,
 
Ende vincse som ende sloech doot.
 
Dus bleef hi noch een here groot.
 
In desen tiden was oec twest
 
Onder die princen van Almaengen gevest,
15
Om te kiesen enen coninc.
 
Die enen coren na dese dinc
 
Alfonsuse van Spaengenlant;
 
Die ander coren daer na thant
 
Ritsaerde van Cornuaelgen.
20
Hier om quamen si ter bataelgen:
 
Doe si striden souden doen,
 
Nament op die baroen.
 
Dese Ritsaert broeder was
 
Des conincs van Engelant, sijt seker das,
25
Ende was scone ende coene.
 
Dus bleef noch onder die baroene
 
Dat conincrike van Almaengen
 
Staende in deser calaengen.
 
In desen tiden Alexander starf,
30
Die paus, ende men verwarf
 
Enen Fransoys van Troys der stat,
 
Die vierde Urbaen. Dese besat
 
Den stoel te Rome, ende hi began
 
Weder te orlogen op dien tyran,
35
Menfroet, die nam der kerken goet,
 
Ende die oec nu wederstoet
 
Die Gulfen ende hadse alle verdreven,
 
Haer goet genomen ende haer leven,
 
Ende sinte Peters patrimonie mede.
40
Dese ordinierde die paus gerede,
 
Dat grave Karel, des coninx broeder
 
Van Vrancrike, die was behoeder
 
Van Provencien ende daer of grave,
 
Die paus boet hem tere gave
45
Cycilien ende Poelgen mede,
 
Mocht hijt nu gewinnen ter stede
 
Op Menfroet den tyran.
 
In desen tiden sach men oec an
 
Ene comete, sonder waen,
50
Die wonderlike was gedaen,
 
Ende was gestert al omme, twaren,
 
Ende warp grote raeyen uut daer naren.
 
Int selve jaer starf Urbaen,
 
Die paeus, ende daer mede saen
55
Wert daer gecoren een Clement,
 
Int jaer ons Heren, alsment kent,
 
M ende CC mede
 
Ende XLIIII oec gherede.

Hoe Karel Menfroet doot sloech ende tlant van Poelgen wan. XLVII.

 
Die paus Clement heeft oec ontboden
 
Karel van Vrancrike om die noden,
 
Die Menfroet der heiligher kerken dede,
 
Ende boot hem oec dat selve mede
5
Dat hem die ander paeus boot,
 
Mochti bescermen van der doot
 
Die heilige kerke van dien tyran.
 
Karel dit stoutelike vinc an
 
Overmids die hulpe, dat verstaet,
10
Van den coninc diere hem toe gaf raet,
 
Sijn broeder, ende oec die baroene
 
Van Vrancrike, die hi tsinen doene
 
Hadde gereet. Dus voer hi dane
 
Al ter zee, na minen wane,
15
Te Rome waert als een deghen.
 
Sijn volc is al te lande getegen,
 
Dat hem volgede ende helpen soude;
 
Maer hi voer voren om dat hi woude
 
Daer hem gadren, ende oec mede
20
Om dat hi wille alle die stede
 
Bidden ende helpen eyschen
 
In alle die lande, die hi gevreschen
 
Conste die Menfroete haten.
 
Aldus sochte hi sine baten.
25
Te Romen was hi wel ontfaen,
 
Ende onboot ende bat zaen
 
Alle die lande dat si quamen,
 
Dies blide waren doe sijt vernamen,
 
Ende quamen alle ende volchden den here
30
Te Poelgen waert, dit was zijn ghere.
 
Daer vacht hi jegen Menfrote,
 
Die daer jeghen brochte ene rote
 
Van lieden die ontsienlijc waren.
 
Karel en liet hem niet vervaren,
35
Ende vacht enen bitterliken strijt.
 
Daer wart gevochten mit groten nijt,
 
Doch verwan Karel int ende,
 
Ende Menfroot bleef in die scende
 
Doot geslagen, ende sijn volc ondaen.
40
Karel wart daer coninc gedaen
 
Van den pacus mit groter eren,
 
Doe men screef dat jaer ons Heren
 
M CC XLV mede.
 
Tlant van Poelgen entie stede
45
Ende Cecilien mede tlant
 
Helt hi van des paus hant,
 
Ende sinte Peters patrimonie met
 
Heefti daer te punte geset,
 
Entie papen oec entie clerke
50
Ende mede die heilige kerke
 
Setti in haren state gereet.
 
Dus nam Menfroet ende gereet.

Hoe Coenraed jegen Karel vacht, ende hoe hi doot bleef in den strijt. XLVIII.

 
In desen tiden, dat verstaet,
 
So was Menfroets neve Coenraet
 
In Almaengen machtich sere,
 
Als ic u seide ooc voort ere.
5
Hi vernam dat herde zaen,
 
Hoet mitten neve was vergaen,
 
Dien Karel hadde geslagen doot,
 
Ende Poelgen besat als een here groot.
 
Vergaderdi in Almaengen saen,
10
In Chyosen, in Tusscanen, sonder waen,
 
Ende uut Lombaerdien met
 
Quam hem helpe al ongelet,
 
Ende [es] oec tot Romen comen,
 
Daer men sijns ware heeft genomen,
15
Ende was daer herde wel ontfaen
 
Ende eerlike van den ghenen saen,
 
Die daer te voren hadden gewesen
 
Mitten oudervader voer desen.
 
Dus trac hi henen te Poelgen waert,
20
Ende Karel quam hem jegen ter vaert
 
Tot ere stat, hiet Talgecroot.
 
Daer was die wijch starc ende groot,
 
Want daer waren in beiden siden
 
Die beste ridders die mochten striden;
25
Want in deen side waren dAelmanne,
 
In dander side die Fransoyse danne
 
(Dit waren die beste vechters, godweet,
 
Die in die werelt waren, lanx ende breet),
 
Ende Coenraed hadde meer liede
30
Dan Karel dede. Nochtan gesciede
 
II ridders die mit Karel waren,
 
Dat si die ander scare doervaren,
 
Ghelijc als twe lewen fijn.
 
Si dadent den vianden in schijn,
35
Dat al gesconfiert was.
 
Ende Geraed van Valeri, alsict las,
 
Was die een die mitter hant
 
Al sconfierde, ende Cambricant
 
Hiet die ander diet so dede,
40
Dats Coenraed quam in pijnlichede;
 
Want Coenraed wart daer gevaen,
 
Van Oostrike die hertoge saen,
 
Ende ander hoge princen mede
 
Worden gevaen ende onthovet ter stede.
45
Dus voer te niete al Vredericsgheslachte,
 
Dat men wilen so mogende achte,
 
Dat al dwanc dat Roemsce rike.
 
Nu eist comen dus haestelike
 
Te niete overmids desen doene
50
Van Karel, den stouten baroene,
 
Diese alle sconfierde hier ende daer
 
Ende lietse nyewer geduren een haer,
 
So datter en bleef struuc no saet,
 
Daer yet of te gewagen staet.
55
Robrecht, die oec hadde te wive,
 
Een stout van sconen live,
 
Des coninx dochter van Cecile,
 
Dese Robrecht was een wile
 
Mit Karel ten stride, sinen zweer,
60
Daer hi bejagede prijs ende eer,
 
Daer men jegen Menfroyt street
 
Ende jegen Coenrade ooc, godweet.
 
Al was hi jonc, hi deet daer wale.
 
Hier na suldijs horen tale
65
In die vijfte pertie, sonder waen,
 
Hoe hem sine saken sullen vergaen.

Van den coninc Lodewijcs doot, die goede here. XLIX.

 
Dese Karel was Lodewijcs broeder,
 
Die dus wort der kerken behoeder,
 
Des goets coninx van Vrancrike,
 
Daer ghi of horet dier gelike,
5
Hoe hi hier voren te lande quam
 
Van over zee, als ict vernam.
 
Nu wil ic u echt seggen vort,
 
Hoe hi die zee voort becoort.
 
Doe die vrede uut was saen,
10
Daer ic hier voren of dede verstaen,
 
Nam hi dat cruce anderwerven,
 
Ende wilde om onsen Here sterven,
 
Ende beval Philips sinen zone
 
Sijn conincrike oec na tgone,
15
Ende voer wech doe over mere,
 
Ende belach Thunus mit groten here.
 
Daer quam hem een siecheit an,
 
Dier hi ontgaen niene can;
 
Dus starf hi in dat here daer
20
Heilichlike, overwaer.
 
Sijn conincrike bleef na tgone
 
Philips, sinen outsten zone,
 
Die hem te coninc dede wien zaen.
 
Sijn moeder oec, hebbic verstaen,
25
Was des goets graven kint
 
Van Provensen, alsment vint.
 
Si hadde oec III coninginnen
 
Te sustren, als wijt kinnen:
 
Deen hadde van Engelant Henrike;
30
Dander Ritsaert dier gelike,
 
Die Almaengen hadde ene wile;
 
Die derde die coninc van Cecile,
 
Karel, die Vrederix geslachte
 
Dus onterft hadde mit machte.
35
Nu is Philips te coninghe ghewiet,
 
Ghesacreert ende gebenediet,
 
Ende heeft oec huwelijc gedaen
 
Aen een jonfrouwe, sonder waen,
 
Van Arragoen des coninx kint,
40
Die waert was ende sere gemint
 
Int eerste van hare coemste, godweet;
 
Maer daer na wort si leet
 
Om saken die gescieden hare,
 
Die ic niene wil openbare
45
Seggen nu teser stont,
 
Maer sal u werden noch wel cont
 
In die vijfte pertie al,
 
Wat haer gesciede, groot ende smal.
 
Haer moeder was van Ongerie
50
Des coninx dochter, entie vrie
 
Entie heilige sinte Elsbeen
 
Was haer suster, die beter sceen.
 
An deser vrouwen wan Philips kinder,
 
Die some hadden groten hinder,
55
Als ic u tellen sal ende lien
 
Hier na inder vijfter paertien.

Van dinghen die gescieden. L.

 
In des goets Lodewijcs tiden
 
So gescieden vele striden
 
In Brabant ende werringe groot,
 
Voer sine tijt ende na sine doot,
5
Dat ic som wil doen verstaen,
 
Na dat die croniken togen zaen.
 
Henric, die oude hertoghe,
 
Hadde menich groot orloge
 
Jeghen keyser Henrike
10
Ende jegen Lodewijc des gelike,
 
Dat hi oec wan mitten sinen,
 
Dat hem namaels quam te pinen,
 
Want hire groten scade in dede,
 
Doe hi gewonnen hadde die stede.
15
Daer om niet lanc daer naer
 
Quamen die van Ludike, vorwaer,
 
Te Montenake mit groten here,
 
Ende daden dien van Brabant groten dere,
 
Want sire vele sloegen doot,
20
Ende van Lueven ende haer conroot
 
Bleven daer al in den strijt,
 
Ende doe screef men ter selver tijt
 
M CC ende XII jaer.
 
Dese Henric bleef doot daer naer
25
Te Colen in die goede port,
 
Ende was te Lueven brocht vort,
 
Ende Henric wort hertoge, zijn zone:
 
Stout ende vrome was die gone.
 
Henric nam ene Marie te wive:
30
Na dat ic die waerheit scrive,
 
So was si Philips dochter mede,
 
Die coninc was van Rome der stede,
 
Ende Vrederic die oude was sijn vader,
 
Die Almaengen hadde algader.
35
Dese Maria droech een kint,
 
Dat Henric wort geheten sint,
 
Die derde Henric, als ict las,
 
Die hertoge in Brabant was.
 
Dese wan den hertoge Janne,
40
Den vromen enten stouten manne,
 
Die ten Baren ten spele bleef doot,
 
Dat scade was ende jamer groot.
 
Henric, des Jans oudervader,
 
Die hertoge was altenengader,
45
Die wan Dalem die borch mede,
 
Die noch die hertogen houden gerede.
 
Doe des Henrix wijf was doot,
 
Dedi huwelijc herde groot
 
Ende nam sinte Elsbenen dochter,
50
Sophien: vroeder no sochter
 
Sone was vrouwe int hertogenrike.
 
An hare wan hi Heynrike,
 
Die in Doringe is lantgrave.
 
Dese hertoge Henric, daer ic ave
55
Dit scrive, versloech die Stadinge
 
Om hare onwettelike dinge,
 
Ende doe men screef ons Heren jaer
 
M CC XXIIII, vorwaer.
 
Desen hevet die paeus gesent
60
Dat Roemsche rike, dat scone prosent,
 
Ende hi gaft sijnre suster sone;
 
Grave van Hollant was die gone,
 
Dien hi dit prosent gaf voort,
 
Ende coninc Willam geheten wort.
65
Daer na sal ic u doen verstaen,
 
Hoe sine saken zijn vergaen,
 
In die vijfte pertie gemeenlijc.
 
Te Lueven starf dese Henrijc,
 
Ende was te Vileer begraven
70
Rikelijc mit vele haven.
 
Enen Henric liet hi hem na,
 
Die Brabant hadde, als ict versta,
 
Dien ic niet volprisen can,
 
Ende die wan den hertoge Jan
75
An Adel, der jonfrouwen hoghen,
 
Van Borgongen des hertogen
 
Dochter, daer kinder mere of quamen.
 
Ic zwige u hier hare namen.
 
Om dat ict hier na vertellen sal,
80
Hare gescienisse, groot ende smal,
 
In die vijfte pertie wale,
 
In rime ende in corter tale,
 
Sone wil ict hier vertrecken niet;
 
Want het dinct mi groot verdriet,
85
Dat men een dinc vertrec te dic:
 
Die corte redene die prise ic.
 
Verstaet men wel die reden mijn,
 
Sone mach si niet te cort zijn.
 
Hier mede maec ic des boex een ende,
90
Op dat jaer ons Heren, als ict kende,
 
M CC L ende zesse
 
Screef men doe, in ware lesse,
 
Doe tboec wart geent,
 
Dat gemaect heeft broder Vincent;
95
Maer doet in Dietsce volmaect was,
 
Screef men oec, sijt seker das,
 
XIIIC ons Heren jaer
 
Ende XV oec, vorwaer,
 
Op den goeden sinte Stevens dach,
100
Die doe inden Oost gelach.

Dat ende van der vierder partien. LI.

 
Hier neemt ende die vierde pertie.
 
God onse Here ende sinte Marie
 
Moeten mi vergheven zaen,
 
Of icker yet in hebbe misdaen.
5
Dies bidde ic den Vader, diet maecte al,
 
Ende, als hi wil, ontmaken sal,
 
Enter Moeder diene droech,
 
Den Zone, die mit pinen genoech
 
Die werelt verloste, die verloren
10
Was eer hi was gheboren,
 
Dat si mi bringen moeten daer,
 
Sonder verdriet ende sonder vaer,
 
Na dat corte leven mijn,
 
Ter eweliker bliscap sijn. - Amen!
15
Ay, Here God! gedinct oec mede
 
Die mi dit boec dichten dede,
 
Dat si ter bliscap come naer.
 
Dat was mijn vrouwe van Berlaer,
 
Ver Maria, die woent nu
20
Bi Antwerpen, dat segic u.
 
Bi hare vrienscap ende bi hare hoefschede
 
Hebic dit gedicht ter stede,
 
Meer dan om enige dinge;
 
Want hare hovesceit sonderlinge
25
Heeft mi daer toe nu gebracht,
 
Dat ic bin also bedacht
 
Te doene al dat si gebiet,
 
Al ware ic niet daer toe gemiet;
 
Want si heeft mi daer toe verwonnen
30
Mit hoefsceit, mit goeder jonnen,
 
Dat ic voortmeer in allen kere
 
Tharen dienst bin emmermere.
 
Sine darf niet bidden, maer gebieden,
 
Alles dies ic mach genieden.
35
Om hare make ic dit boec,
 
Daer ic menighen ondersoec
 
In hebbe gedaen, die mi zwaer
 
Was te maken; nochtan vorwaer,
 
Dat mi dat overscoot,
40
Dat mi der pinen yet verdroot.
 
Des danke ic Gode ende sinte Marie,
 
Dat ic gheent hebbe dese pertie,
 
Die Jacob van Merlant began,
 
Die deerste entie derde vort an
45
Maecte, ende oec in die vierde
 
Hi sijns levens faelierde;
 
Entie ander, die hi achterliet,
 
Die maecte een, die men hiet
 
Philip ane den Dam Uten Broke,
50
Ende oec starf na den boeke.
 
In die vierde heeft gemaect nu
 
Haer Lodewijc van Veltem, segic u;
 
Van daert Jacob liet ter stont,
 
So heeft hijt vort gemaect cont
55
Tot op den coninc Lodewijc
 
Ende op den keyser Vrederijc,
 
Ende tot dat men screef ons Heren jaer
 
M CC LVI, vorwaer.

Die ordinancie van der vijfter pertien van den Spieghel Hystoriaele. LII.

 
Hier beghint die vijfte pertie,
 
Daer ic wel die waerheit of lie,
 
Datter wondre meer in staen
 
Dan hier te voren hebben gedaen,
5
Van orlogen, van tempeesten groot,
 
Hoe doot is bleven menich genoot.
 
Deerste boec hevet in
 
Den coninc Willam ende sijn beghin,
 
Doe hi te coninge wort gecoren,
10
Sijn bliscap ende sinen toren.
 
Sijn striden ende sijn leven al
 
Stater in, groot ende smal.
 
Van broeder Aelbrecht mede,
 
Die te Colen was ter stede,
15
Doe daer die coninc Willam quam.
 
Ende oec mede, als ict vernam,
 
Van algader den soudanen
 
Sal ic daer na vermanen,
 
Die over zee houden tlant,
20
Hoe dat elc oec is genant,
 
Ende sijn macht ende sijn doen,
 
Ende wat si over zee geploen
 
Hebben tot al onsen tiden.
 
Daer na sal ic overliden
25
Al die steden, groot ende smal,
 
Die nu over zee staen al.
 
Daer na van broeder Yswine den clerc
 
Sal ic seggen oec sijn werc,
 
Ende van hertoge Henric mede
30
Sinen strijt, die hi oec dede.
 
Dit sal int eerste boec al staen
 
Ende ander dingen, sonder waen,
 
Die hier te vertrecken sijn te zwaer.
 
Dander boec, die volcht hier naer,
35
Die sal op Ritsaerde beghinnen,
 
Hoe hi tRoemsce rike wil winnen,
 
Ende van Rodolve dier ghelike,
 
Hoe hi na hem quam ten conincrike;
 
Wat oec onder hem gesciede;
40
Van vele wonder, van vele bediede;
 
Van der vaert van Arragoen,
 
Daer in bleef menich baroen;
 
Van den coninc van Engelant,
 
Hoe hi mede wan sijn lant
45
Jeghen Symoen van Monfort;
 
Menich strijt die daer toe hort;
 
Hoe over zee voer Edelbrecht
 
Entie grave Robrecht;
 
Al dat gesciede, groot ende clene,
50
Sal ic u seggen int gemene,
 
Ghelijc dat gevel int lant,
 
Ende onder elken coninc genant.
 
Die derde boec maect cont
 
Van den grave oec al den gront,
55
Die men van Sassen hoort nomen;
 
Hoe hi ten conincrike was comen,
 
Ende wat gesciede in sinen tiden
 
Haer ende ghens, wide ende side;
 
Van den hertoge van Brabant met,
60
Hoe hi Woerinc heeft ontset,
 
Sijn beghin ende sijn eynde,
 
Hoe hi sine viande sceynde
 
Ende verwan menich baroene;
 
Van den andren heren al haer doene,
65
Dat suldi onder desen coninc verstaen,
 
Wat elken lande is overgegaen.
 
Die vierde boec doet u weten,
 
Hoe hem te coninge wilde vermeten
 
Aelbrecht mitten enen oghe.
70
In sinen tiden quam dorloge
 
In Vlaendren toe, dat menich man
 
Becoft heeft ende noch vort an
 
Alle dage becopen doet.
 
Hoe Yerlant ende Gales wederstoet,
75
Ende ........
 
Ende namaels moeste gaen in hant;
 
Hoe ooc Florens wart gevaen
 
Van Hollant ende vermoort saen;
 
Van dingen ende van wonder mede,
80
Die ghescieden in elke stede,
 
Sal ic u hier besceiden voort,
 
Also alst elken coninc behort.
 
Die vijfte boec sal u besceiden,
 
Hoe Henric quam in werdicheiden,
85
Die van Lutsenborch was grave,
 
Daer men mach seggen ave,
 
Sint hi te coninc wart gecoren,
 
Want die ghinc den andren voren
 
Van vromichede ende van stride.
90
Wat oec gesciede in sinen tide,
 
Sal ic u saen doen weten al;
 
Van tempeesten groot ende smal,
 
Van pausen, van andren dingen,
 
Sal ic u hier al onder minghen.
95
Die seste boec seget gerede
 
Van Lodewijc ende van Vrederic mede,
 
Die beide coninc wilden wesen,
 
Ende hier of is een strijt geresen,
 
Die al noch durende es;
100
Ende bi hem, sijt seker des,
 
Es ooc wonder groot gevallen,
 
Daer die menige nu of callen;
 
Van den coninc van Vrancrike,
 
Ende van den grave des gelike
105
Van Henegouwen, die beide quamen
 
Op Vlaendren, daer si luttel vramen
 
Ende luttel eren behaelden met:
 
Dit wert in desen boec geset.
 
Al dat gesciet is recht tot nu,
110
Dat sal ic vertrecken u
 
In desen sesten boec, groot ende smal,
 
So dats niet achterbliven en sal.

Vorige Volgende