Alexis en Iwan, of de overwintering op Spitsbergen

Nº 90. – Vervolg der Groenlanders en der Eskimoos.

Het zuidwestelijke schiereiland, dat zich tot de gematigde luchtstreek uitstrekt, heeft, tot 65 graden, eenen tamelijk heeten zomer, die goed gras, kleine boomen, struikgewas met vele beziën, het zoo nuttige mos, lepelblad en andere genezende kruiden doet voortkomen. Het gebrek aan dikke boomen wordt ook hier door het drijfhout vergoed. De proeven, om er koren en peulvruchten te verbouwen, zijn geheel mislukt.

Het rijk der dieren levert er eenig rundvee, en schapen, die er des zomers vrij goede weiden vinden. Verder kleine herten, hazen, rendieren, vossen en honden, welke laatste voor de slede gespannen worden. Aan het strand en in de zee vindt men den ijsbeer, den rob, den bever en de zeekoe, welke drie laatsten voor de bewoners de grootste geschenken der Natuur zijn. De stokvisch-, walvisch-, en robbenvangst zijn op Groenlands kusten en zeestreken van zeer veel belang.

Het weder is er aan de zuidelijke kusten vrij dragelijk, maar meer noordelijk is de koude buitengemeen streng. Het vriest aldaar van Augustus tot Junij, en van den

[p. 131]

30 November tot 12 Januarij komt de zon niet boven den gezigtseinder; doch dit gemis wordt door het maan- sterren- en noorderlicht veel vergoed.

Het aangenaamste weder is gewoonlijk in het begin van Augustus, en men heeft opgemerkt, dat de koude in Groenland het dragelijkste is, wanneer zij in Europa zich het sterkste doet gevoelen.

De drie vrienden beschouwden dikwijls met de grootste verbazing, hoe de Groenlander in zijn schuitje, van slechts twee Ned. ellen lang en eene halve el breed, de woedende golven durft te trotseren, en zich in de zwaarste branding wagen, om robben en andere zeedieren te vervolgen. Ver van den storm te duchten, of de hooggaande golven te ontwijken, vliegt hij als eene pijl over de rollende baren. Zoo lang hij zijnen roeiriem in de hand heeft, weet hij zich steeds over eind te houden, maar heeft hij het ongeluk denzelven te verliezen, dan is hij verloren, zoo hij niet door eenen ander gered wordt. Hij is op de jagt met eene lange speer of piek gewapend, met welke hij zijnen prooi behendig weet te treffen. De Groenlanders gewennen zich van jongs af, door verschillende oefeningen aan de zee, en leeren alzoo de gevaren, welke de natuur op het woedende element aldaar zoo zeer vermenigvuldigd heeft, te boven te komen.

De kinderen leeren er zeer vroeg zwemmen; met eenen riem in de hand gaan zij te water, welke hun tot eenen balanseerstok dient, en door welken zij zich voor zinken beveiligen. Ook leeren zij onder water duiken, welke oefeningen hen stoutmoedig maken in de gevaren.

Hoe onaangenaam de luchtstreek in Groenland ook zij, vindt men echter geen volk, dat meer aan den geboortegrond gehecht is dan de Groenlander en de Eskimo. Dikwijls heeft men eenige van hen naar eene meer gematigde luchtstreek overgebragt, en hen met alle mogelijke zachtmoedigheid behandeld, te midden van de Europesche vermaken en genietingen; maar altijd wenschten zij naar hunne sneeuwbergen en ellendige woningen terug, en wilden zich in hun land liever met het robbenvleesch behelpen, dan in een ander land kostelijke spijzen eten.