Alexis en Iwan verwonderden zich zeer over een zoodanig verschijnsel, maar de stuurman verklaarde dit wonder op de volgende wijze: Wanneer zich in de rigting der zon dikke dampen bevinden, daar de zonnestralen niet kunnen doordringen, dan worden dezelve, als in eenen spiegel, teruggekaatst, waardoor zich dan twee en ook wel drie zonnen vertoonen. Zulk een verschijnsel ziet men somtijds ook in de meer zuidelijke landen, doch gewoonlijk des winters, en meestal des morgens, eenigen tijd na den opgang der zon.
De zeelieden stevenden nu gedurig langs vervaarlijke ijsbrokken, en ontdekten den 9 Junij, op eenigen afstand, land, en toen men nader kwam, bespeurde men, dat het een eiland was van vijf mijlen lengte. Zij vonden er eene menigte eijeren, waarvan zij zich een lekker maal bereidden.
Den volgenden dag zagen zij eenen grooten ijsbeer op hen afkomen, die hun in de sloep wilde aanvallen. De matrozen besloten, om hem slag te leveren, en roeiden daarom op hem aan. De beer sloeg met zijne vervaarlijke pooten zoo geweldig op het boord, als of hij hetzelve uit elkander zoude slaan, en het mogt hun slechts na eenen strijd van twee uren gelukken, het monster meester te worden.
Deze gelukkig geëindigde beerenstrijd gaf aanleiding, dat men het nieuw ontdekte eiland het Beeren-eiland noemde, onder welken naam het thans nog bekend is.