|
| |
| |
| |
Harders-praatje, Toe-gheeygent den Eersamen Ionghman Albrecht Plate, ende d' Eerbare Deught-rijke Ionghe Dochter Margrita Grootwyk.
Vereenight inden Echten staat den 2. November 1632. binnen Amstelredam.
DOe de vinder vande Cruyden,
Voor de Kanker was bevreest.
Ende vluchten na het zuyden
By den botten hooren-beest.
't Beste puykje vander Zee,
Korte nachjes, langhe dagen,
Ende labber koeltjes mee.
't Was, doe Flora was ghevlooden,
Die ook Daphne socht te dooden,
Dat voor hem omnog lijk was.
Doe de Koeye-steer ten troffen
Met de Vliegen een bestant,
En de Vriesen met de Moffen
Hadde Brant van Veen besint,
Die sy wenschte onder 't pelsje
Liever als de Noorde wint.
| |
| |
Na dat Lijs de wraak op-schorten.
Het vervolgen en het do'on,
Van 't moordadigh bloet verstorten
Na 't vermoorden vande Denen,
Soo verradelijk verkocht,
Daarmen niemant om sach wenen
Als die niet vermoorden mocht.
Diemen met ghestroopte armen
Wttet Lijf, met Pens en Darmen,
En daar na an Boomen hongh.
(O vertellingh al te droef)
Sachmen even ook soo quellen
Diemen in het Sout begroef.
Eermen Marten gingh vernoeghen
Met het offer van de Geus,
Doe de Luyden Peirlen droeghen
Doe Claas Calis tot Cousyntje
Om het vuir te bier most gaan,
En verteerde maar een pijntje,
En verwarmde wel een vaan.
'k Weet so nau geen dagh noch uyren
Dan het was om dese tydt,
Dat ik hoorde twee ghebuyren
Soetjes kibb'len sonder nyt.
't Waren Harders vander Heyden,
Oude kluyvers beyde-gaar,
Hoor eens wat de praters seyden,
'k Sal 't vertellen luyster maar.
| |
Tevves en Mevves.
d'EEn die ston en sloegh syn handen,
d' Ander bond' syn Couse-banden,
| |
| |
Mewes seyde teghen Tewes,
Tewes seyde teghen Mewes,
Goede morghen gheef ons Godt.
Dit is 't rechte weer niet Tewes,
Ja 't is ummers lieve Mewes,
Seyde d'eene teghen d'aar,
Waarom seghje dat sey Mewes,
Daarom segh ik dat sey Tewes,
't Weer is na de tyt van 't Jaar.
I, gut quinkslagh seyde Mewes,
Iy bent noch de oude Tewes,
Dat is recht sey Tewes weer,
Wanneer sal 'tvergaan sey Mewes,
Dat en weet ik niet sey Tewes,
Vraaghtet onsen Lieven Heer.
O, jou quaxman seyde Mewes,
Kackerlaxman seyde Tewes,
'k Hebje noch niet half betaalt
Van jou oude potsen Mewes,
Potsen, dat is scheere Tewes
Alsmen recht Hoogh-duyts vertaalt.
Laat ons swyghen seyde Mewes,
Wel ik ben te vreen seyde Tewes,
w' Hebben beyde eers ghenoch,
En voornamelijk jy Mewes,
'k Hou jou ook voor suyver Tewes,
Even als Ian Backers zogh.
Dit en betert niet sey Tewes,
Ia soo slachtet jou sey Mewes,
Die niet waardigh bent een duyt,
Bijt eens op jou tongh sey Tewes
't Kost een vaantje malle Mewes
Datje voele sult een guyt.
Wil ik jou wat segghen Mewes?
Ia sal 't ook wat deughe Tewes?
| |
| |
Tewes-buer 't is tijt bedaart,
Ia wy draghen (seyde Mewes)
Beyde-gaar de bloessems (Tewes)
Van het Kerk-hof inden baart.
Onse groene tyt sey Mewes
Is vergaan, dats waar sey Tewes,
Onse stro is haast tot kaf,
Dat 's 't beloop antwoorde Mewes,
En wy gaan al slapend' (Tewes)
Met de eenne voet in 't Graf.
Ja Mewes maat, de tydt veel snelder als't gedacht
Is't waardighste van al, en'tweynighste geacht,
Dat quam ik deur de bril (o Tewes) eerst te weten:
'k En ben geen hallef mensch, en schier geheel versleeten,
Maar Tewes buer jy hebt jou tyt noch wel besteet,
Soo dat ons gantsche Dorp daar van te seggen weet,
De Nachten die tot rust voor yeder zyn geschapen,
En hebje sonder vrucht noch sorge niet vol-slapen,
Al was het Vee te Koy, jy bleeft. en hebt in 't velt
De nutste Starren an de Hemels rondt getelt,
En wistet op een prik soo aardigh te beduyden
Wanneer dat dees' of die sou komen in het zuyden,
Ik hoordet mennichmaal, en hebber om gelacht,
Om dat ik 't niet verstont soo sloegh ik dit geen acht:
Jy praten van de Reus, sijn Gordel ende Degen,
Jy wist ook waar ontrent de Melk-wegh was ghelegen.
En hoe de Wachters bey de Wagen volghden staagh,
En hoe dat Lucifer een weynigh quam voor daagh,
Hoe 't ooge vanden Stier en and're sterren glommen,
Hoe by den Water-man de kleyne Vissen swommen,
En hondert dingen meer, het loopen van de Maan,
Hoe na, hoe wyt, hoe hoogh de blonde Zon most gaan.
Maar Tewes, weetje wat my't aardighst doch te wesen?
Dat duy senden met my soo onversadigh presen:
| |
| |
Wat toch? Mew. Jou soete stem gekoestert met de Lier,
En als dat Fluytje gong 'k was inden Hemel schier,
Ik weet dat hoogh en laagh na jou geselschap trocken.
En noch tot deser uir kun jy een yder locken,
Ja Mewes-buer 't is waar, ik prys my hier soo vry,
Wat voordeel geeft my dat, wat ben ik meer als jy,
Wat ben ik meer als Tijs, wat ben ik meer als Jorden.
Claas Nar was min als ik, en is veel meer geworden,
Ja Mewes looftet vry, het doetmen al wat zeer,
Dat Pieter Meuleslach nou is myn over-heer.
Indien ik na myn doot weer ander-maal most leven,
En dat my van de Heer eerst werde keur gegeven,
In wat gestalt dat ik dan woude zyn na wensch,
Ik soude seggen, Heer maak my voor al geen Mensch,
De Mensche na waardy werdt zelden voor-getrocken,
Maar in het tegen-deel, wel Ezels ende Bocken,
Hoe moediger het Ros, hoe beter Stal en Voer,
Hoe waardigh is een Dog, geoeffent op het Roer,
De Vogels inde Kooy, de Katten inde Huysen,
d' Een voertmen om 't gezang, en d' ander om het muysen.
De Koe om datse geeft, de Meer-kat om de boert,
Die worden tot behoef volkomentlyk gevoert,
De Brak, de Leger-hondt, de Winden na sy jaghen
Die salmen elk na doen oprechte gunst toe-dragen,
De Beesten weten niet van Rampspoet of Geluk,
De Mensche knaaght alleen de quellingh ende druk,
Dies soo daar waar geen Ziel te winnen of verliesen,
Ik sou voorwaar't gestalt van eenigh Beest verkiesen.
Dat leste woort was goet, ik docht myn goe Compaan
Hoe wil ik jou daar na met duytsche woorden slaan,
Nou geefikje gelijk, ik hebber gantsch niet tegen.
De Werrelt wil genart zyn om den Gulden Regen,
Daar hebje 't eerst en 't lest het eynde met het liet,
Ja Mewes buer 't is waar, 't en is oock anders niet:
En prater niet meer of het walleght in myn ooren:
Maar meughje dan noch van de Weyery wel hooren?
| |
| |
Ja Mewes-buer, o ja, jy meent de minne-greep,
Ik hoor noch garen(maat)het klappen vande Sweep:
Soo doe ik seper oock, dan krygh ik jonge loentjes,
Al ben ik buyten grys, van binnen ben ik groentjes,
't Hart sprongmen innet lijf doe 'k hoorde dat Margriet
Met Albert trouwen sou, gelyk 't nu is geschiet.
Wat seghje Mewes-buer sal Albert Grietje trouwen,
Neen, hy en sal 't niet doen, 't is al ghedaan sey Bouwen,
Ia, ja, 'k en hebber nooyt te vooren of gehoort,
Dat 's trouw'lijk van myn sin, de Heer die wilse gheven,
Op Aaarden niet als vreught, en namaals 'teeuwigh Leven.
Myn vroome Tewes-buer 't is deughdelijk gheseyt,
Ik wensch haar meer noch min als dese zaligheydt.
Ey lieve Tewes-buer 'k bid om de min van Teuntje,
Ey schenkt de jonghe luy nou tavent toch een deuntje,
Of Harder-lietje, want dan sal haar hoochtyt svn,
En fulken Sausje smaakt wel aardigh by de Wyn:
O lieve Mewes maat ik heb wat aars te denken,
'k En mach myn oude breyn om 't nieuw niet meer bekrenken,
Ey Tewes doettet toch tet eeren van de Trouw,
Iy kunt wel alsje wilt, jy schudtse uyt de mouw,
'k Sal sien hoe dat het valt, goe morghen Mewes Iansen,
Wel Speulnoot denkter om, goe morgen Tewes Fransen.
|
|
Auteursrechtvrij