Zinne-beelden, oft Adams appel

Rey Van d'Over-Ysselsche Ionck-vrouvven, Tot lof van de Brudt.

Op de stem:
Si tanto gratioso.

ANna tieraat der Maaghden
Van u deughtrijke Faam de Nimphen singen,
We-sick, die oyt mishaaghden
V gaven, schoen van ongemeene dingen,
Dies uwen roem,
O suyver bloem,
Reykt mijder dan de wolkens,
Die hier beneden
Wert los lijk aangebeden,
Vande Volken.

De Maaghden truirigh rouwen,

Om dat ghy wilt haar soete gildt verlaten,
En wederom de Vrouwen,
Verheugen sich in blyschap boven maten,

[p. 278]

 

Om dat sy weer

 

Der Maeghden eer

 

In haren staat verkrijgen,

 

Dies sy u groeten

 

Eer biedighlijk ontmoeten

 

Ende nijgen.

 

Doen kint sheyt vloot de jaren,

 

Die u vernuft soo wijsselik in-hulden,

 

Vervreuchden haar de scharen,

 

Siende de zeeden die u le'en vergulden,

 

En blyde gheest,

 

Die ghy beweest,

 

Daar vreughde plach te wesen,

 

En by den droeven

 

Soo stijlde na 't behoeven,

 

Gansch u wesen.

 

De zeegenrijke stralen

 

Die u den Hemel gaf soo uytgelesen.

 

Die liet ghy weder dalen,

 

In d'arme schoot der weduwen en weesen,

 

Een spiegel voor

 

Den Vrecken Door,

 

Oft gierige baat-soekers.

 

Die niet en denken

 

Dat nutter dees geschenken

 

Sijn als woekers,

 

Hier uyt is licht te merken,

 

Dewijl ghy weet het onderscheyt dier dingen,

 

Wat vrucht van goede werken,

 

Ghy inden Echt behoort en moet volbringen,

 

Hierom soo doet

 

Nau ghemoet,

 

Gelijk wy al te samen

 

V toe betrouwen

 

Voor al op Godt wilt bouwen

 

Eeuwig, Amen.