Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes
(1649)–Jan Jansz. van Asten, Isaak A. van Vaerlen–
AuteursrechtvrijTot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff
Stem: Helaes Fortuyn, ick mach nu wel, &c.O Mensch ick wil u uyt Godts mont
De Doot nu gaen aensegghen:
| |
[pagina 100]
| |
Daerom bereydt u Huys terstont,
En wilt wel overlegghen
U eyghen doen en laten al;
Ghedenckt dat ghy moet sterven,
En dat de Heer haest komen sal,
Om met u af te kerven.
2 Wilt met Jeronimus altijt
U Uytterste ghedencken;
Ghedenckt dat ghy een mensche zijt
Die de Doodt licht kan krencken;
Denckt dat ghy moet te rechte staen,
Voor een Rechter rechtvaerdigh,
Die u seer hart sal overgaen
Om u sonden straf waerdigh.
3 Denckt dat Godt alles siet en hoort,
Wat ghy doet in dit leven,
En dat ghy van elck onnut woort
Moet rekeninghe geven;
Denckt dat hy Hert en Nieren kent,
En dat hy u ghedachten
| |
[pagina 101]
| |
Weet die ghy nae Vrouw Venus sendt,
Om daer by te vernachten.
4 O Mensch ghy moet sterven een reys,
En loon nae werck ontfanghen,
Het is den wegh van alle Vleysch,
Die Adam heeft geganghen,
En alle de Propheten: Want
Het is den wegh der Vad'ren:
Och mochten wij in 't ander Landt
By haer met vreught vergad'ren.
5 Och dat wy ons met zinnen
Eerst tot sterven bereyden,
En dat wy met Christus de Son
Der waerheydt ons bekleyden,
Ghelijck de Vrouw daer men van leeft
In zint Jans openbaren,
Soo souden wy met blijden geest
Wel nae 't ander Landt varen.
6 Wy moeten al sterven de doodt,
Om Adams schult te boeten,
| |
[pagina 102]
| |
En die met ons te Lijckgenoot
Sijn, sullen volgen moeten:
Het is een alghemeyne Wet,
Daer heeft niemant gheen voordeel;
Te sterven is ons eens gheset,
Ende daer na het oordeel.
7 Het oordeel te verwachten staet,
Wanneer wy zijn gestorven:
Daerom doet goedt, en laet het quaedt,
Is u leven verdorven
Soeckt dat te reformeren weer,
Wilt u sonden afwassen,
En u tot Godt bekeeren eer
De Doodt u komt verrassen.
8 De Doodt heeft u in sijn ghewelt,
En is u al te machtigh,
Of ghy u schoon daer teghen stelt,
Het spreeck-woort is waerachtigh:
Tegen de Doodt en is gheen Schilt
Noch gheen Geweer ghegeven:
| |
[pagina 103]
| |
Daerom leeft soo ghy sterven wilt,
Dat ghy sterft om te leven.
9 Ghy weet wel dat de doodt u heeft
In zijn ghewelt ghekreghen,
Maer eer dat 's u den doodt steeck geeft,
Soo wilt onder Godts zeghen
Uwer Zielen huys-saecken groot,
In Christo wel beschicken,
Soo sal de leel'ke zwarte doodt
U Ziele niet verschricken.
10 Onder al wat schrickelick is,
En is niet soo vervaerlick
Als de doodt, wiens ghedachtenis
Den Mensche valt bezwaerlick:
Die van alles heeft overvloet,
En niet rijck is bevonden
In Godt, maer als hy sterven moet
Hier sterft in zijne sonden.
11 't Is schrickelick te vallen hier
In des Scherp-rechters handen,
| |
[pagina 104]
| |
En sijn Lichaem in een groot vier
Te moeten laten branden:
Maer noch veel schricklijcker sal 't zijn
Met den Duyvel nae desen,
In de eeuwighe Helsche pijn
Van Godt te zijn verwesen.
| |
Besluyt.Daerom wilt heden, dat is nu,
U saligheydt betrachten,
Daer is gheen ander tijdt voor u,
Waer nae wilt ghy dan wachten:
Daer is gheen ander tijdt bereydt
Voor u, nae desen leven:
Daerom werckt nu u saligheydt
Met vresen en met beven.
Hend' ist end'. |
|