Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes
(1649)–Jan Jansz. van Asten, Isaak A. van Vaerlen–
AuteursrechtvrijTot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff
[pagina 97]
| |
Stemme: Catrina die met Diaen te reye gaet.KOnd' eens mijn flauwe tongh
Aen wel bekende reen,
Te meer aen die mijn droefheydt droever maeckt,
Eens melden wat mijn dwongh:
Roepende door ghebeen,
Yder sou van mijn droefheyt zijn geraeckt,
Niemandt en weet als ghy van mijn getruer,
Van al mijn leet: Seyl-steen van mijn Natuer.
Waer dat ick eenigh dwael,
't Ghedacht mijn droevigh maeckt,
Om dat ick tegen reen van u moet vlien:
Hoe dick en menighmael
Heb ick u deur bewaeckt,
En in de nacht geen buyigh weer ontsien
En speurdy niet u Slaef en Minnaer trou,
| |
[pagina 98]
| |
Die liever liet sijn leven dan mijn Vrou.
Soo langh mijn sin dus blijft,
Weet ick mijn Lief gheen raet,
En ben gelijck het Roerloose Schip
Dat op de Baren drijft,
En droef te gronde gaet,
Deur d'ongestuyme Winden aen een Klip,
'k Had' niet ghedaght, mijn Lief, mijn blonde Son,
Dat liefdens kracht soo krachtigh wesen kon.
'k En kan al wil ick schoon,
Door Lodder-lonckjes soet
Mijn zwaer geboeyde sin niet trecken af,
Van die mijn duysendt doon
Deur liefde sterven doet,
In 't hart graef dy Goddin, een levent graf
Met Ziel en Lijf u Slaef en trou Minnaer,
Ick eeuwigh blijf, al leefd'ick hondert jaer.
Soo d'Hemel mijn versiet
Met rijckdom heir op d'aert,
En dat mijn staet veer boven d'uwe bralt
| |
[pagina 99]
| |
En ghy dogh hoopt dat niet,
Mistrout of qualick vaert,
Door tegenspoet, in d'arme staet vervalt:
Och Nymphjen dan suldy mijn trouheyt sien,
Waer dat ick kan sal ick u bystant bien.
Ey Lief, eens overleght
Hoe 's Werelts loop toe gaet,
d'Een sijne Rijck vervalt, daer d'ander dan,
Als is hy dickwils slecht,
Van Rijckdom en van Staet,
Door d'eer en deught kan werden, tot een man:
Dus mindy 't goet Princes daer gy om trout,
Siet wat ghy doet, eer 't u te laet berout.
Jan Janssen van Asten. |
|