Van die beroerlicke tijden in die Nederlanden en voornamelick in Ghendt 1566-1568

[p. 102]

Cap. XXII.

Hoe die Spaengiaerden te Ghendt tijlic in roere waren, ende hoe beede die Graven aldaer ghevanghen ghehauden, naer Dendermonde ende alzoo tsanderdaechs te Bruessel ghevoert waren, ende hoe diveerschelic tvolck daer af sprack, hopende dat zij gracie crijghen zouden vanden lijve ende anders.

Up den derden wedemaent anno xv^c lxviij, donderdach wesende, tsmorghens van ten een hueren, waren die Spaengiaerden te Ghendt in roere, trommelden, feijfelden ende schoten, ende maecten haer vergharinghen tot naer den drij hueren, ende zijn alzoo naer tnieu casteel ghetrocken, alwaer tusschen vier ende vijf hueren uutghebrocht was den ghrave van Egmont, up eenen waghene, zittende voren zijnen camerlijnck ende achter zijnen cock, die bleeck ende beroert scheen zijnde, ooc grijs van hare ende baert. Ende daer naer volchde, ooc up eenen waghene, den grave van Hoorne, die scheen fraeij ende wel ghemoet, ende zoo wie hem ghroette vanden steetschen volcke, dede alle reijsen zijnen hoet af, want hij zat liber ende onghebonden als Egmont. Ende curts daer naer quammer peerdevolck in de stadt ghereden, van tzuude, al met blauwe wapenrocx, ende passeerden lancxt den Reep over de Nieustrate ende Veemaerct, ende alzoo volchden zij de voornoemde ghevanghen Graven, met haren lancen ende wapendraghers. De reijse was naer Dendermonde, omme tsavons daer te logieren ende van daer tsanderdaechs naer Bruessele. Daer was diveersche sprake af onder tvolck. Eenighe zeijden: zij zouden te Bruessele metten anderen onthooft werden; dander spraken:

[p. 103]

zij zouden ontsleghen werden; maer veel volcx hadde met dees groote personagien ende sonderlinghe metten ghrave van Egmont, prince van Ghavere (mits dat hij hier best bekent was) ghroote compassie, zoo dat zij in stede van hemlien te ghaen zien uutrijden, besich waren met tranen te sturten. Ghodt wille haer meeste salicheijt ende ghoeden spoet verleenen! spracker vele int herte. Twas voorwaer een wonderlicke veranderinghe: de ghene die men als een Coninc hier in de stadt hadde zien rijden, noch eenen curten tijt te voren, reet nu als een aerm ghevanghen desolaet man. Daer trocken met dees ghevanghen Graven uut Ghendt, ter bewaernesse van hemlien, xij veenkins voetvolcx, ende de voornoemde peerderuters, die van buten inghecommen waren, mochten zijn hondert ende vijftich glaiven oft lancen steerck. Zij hadden des nachts te voren te Melle gheslapen oft ghelogiert, ende daer bleef noch te Ghendt den meester del campo met vij veenkins knechten. Zij martchierden tot Dendermonde; want zij trocken al achter tcasteel over den langhen Steendam, al duer de Ghuepoorte uute, ende rusten te Dendermonde dien nacht, ende tsanderdaechs quamen zij te Bruessel inne, ontrent den vier hueren naer noene, daer menich meinsche in beroert was. Daer ghijnck menigherande sprake af. Eenighe, die troostelic van hem ende Hoorne spraken, zeijden: haer vonnesse was bij den Paus ende Coninc ghetermineert, ende men zoudet hemlien lesen, te weten alle haer fauten, waerinne zij te curt ende te vele ghedaen hadden, ende wat zij daer duere verbuert hadden, te weten lijf ende ghoet; niet min, den Coninc huserende van gracien ende ghedijnckende die voorleden weldaden, sonderlinghe bij Egmont hem ghedaen jeghen de Franchoijsen, bij Grevelijnghen ende andersins, ende ooc den ghoeden ende ghetrauwen dienst vanden grave van Hoorne,

[p. 104]

schalt hemlien haerlier mesdaet quijte; dus zouden zij eenen ghestelden tijt lanck hem in Spaengien commen dienst doen jeghen die Mooren, zijne vijanden, in satisfactie oft vuldoenijnghe van hare meshuijsen, ende haer voort wachten van ghelijcke onghehoorsaemheijt ende ontrauwen jeghen haren Prince te huseren, up peijne daer af in lijve ende in ghoede ghestraft te werden, dwelc sommighe een ghoede veerwe docht ghevende. Daer was ooc ghezeijt, als datter drij posten uut Spaengien ghecommen waren, die ghoede tijdijnghe voor hemlien brochten, zoo datter bij de graefnedinnen ende haerlier hofghezin eijmelic groote blijschap was, ende deen graefnedinne zoude den posten gheschoncken hebben tbeste juweel dat zij hadde, ende dander zoude hemlien ghegheven hebben drije van haer beste peerden. Daer wart noch ten derden ghezeijt, als datter te Ghendt eenen post ghelogiert hadde tot Anthonis Deijnoot, in den Ghulden Appele, die ooc ghoede maren ghezeijt hadde, waer af trappoort bij Jacob Feron, de v^e schepen van Ghedeele ghedaen was bij schepenen vander Kuere, die zonden in de voornoemde hostelrije om den voornoemden Anthonis, die alf zieck te bedde lach; maer daer en hadde gheenen post gheweest, want al de contrarie van dies voorscreven es, es curts ghebleken. Daer zat eenen Spaengiaert in een heerbeerghe tot Destelbeerghe zeer en weende, zegghende tot eene die hem de cause vraechde: indien dees princen steerven, waer af ic duchte dat jae, wij zullen alle om den hals commen, ende wee dese landen! zegghende: dat hij zijn medeghezellen niet volghen en wilde, al zoude hij daerom ghehanghen werden.

Ontrent dees tijt wart te Mechelen een temmerman, met een vier, verre van hem ghemaect, ghebraden, ende tAndweerpen noch eenen man, Anabaptiste.