Logo DBNL
Psalmen Davidis (1566)

Psalmen Davidis

(1566)–Jan Utenhove–rechtenstatus Auteursrechtvrij

in Nederlandischer sangs-ryme


Vorige Volgende

§ Forme opentliker boete of penitentie in der Gemeinte.

WAn opentlike boete in der Gemeinte gedaen werden moet so werdt na einde der Sondachscher predike voor middage, de gront derseluen der Gemeinte vorgehouden vth Mat.5.23 ende 18.6.7. Ende werdt darna vermaent, dat een openlike boete vorierst verheysche ware mishagen ende beschuldigen onsesselues in onsen sonden. Darna, vaste vertrauwen van vergiffenisse onser sonden, vm Christi Iesu willen, ende der verdienste synes doides. Ten derden, Dat een ieder inder Ghemeinte dencke, De sonde des geuallen broeders sy niet alléene syne: meer oock eenes iederen, ia der gant-

ser Gemeinte. Op dat sich een ieder ende de gantse gemeynte, voor God op gelyckerwyse beschuldige: ende achte, de versoeninge sy hen niet weiniger, dan den gheuallenen broeder noidich. Item, Dat oock wederumme de gantse Gemeynte vth der versoeninge des gheuallenen broeders (die op grondt der H. Schrift staet) sich te troisten hebbe, gewisser vergeuinge aller sunden,

Na dese verklaringe werdt de gheuallen broeder, voor de gemeinte ghesettet: ende werdt vederumme de Ghemeinte van den Diener vth den predickstoel vermaent op deser wyse.

Lieue: B. Wy setten hier voor v allen desen geuallen broeder, die wel to syner beschaemptenisse, dannoch ter eeren Godes ende stichtinge syner Gemeinte bereidt is, de schuldt syner sonden (dar hy God ende syne Ghemeinte mede beleediget heeft) opentliken te bekennen ende begéert, mit v allen sich wederumme te versoenen, ende vordaen in vwer Christliker broederschap, erhouden te werdene. Derhaluen wy hier v alle tesamen, vth Godes worde vermanen moeten, wat hier vwe plicht sy, ende

wat gy hier van deses broeders, ende onser aller sunden te dencken ende te achten hebbet. + Nemliken Ten iersten, dat wy (na anwysen der H. Schrift) alle onder de sunde besloten syn. Ten anderen, + dat wy noch lyke wel salich werden konnen, so wy ons der barmherticheyt Godes in Christo, mit waren gheloiue annemen: van onsen sunden afstaen, ende Godt vm ghenade bidden. +

1. Hier hoire wy nu ten iersten dat wy alle van natuere sunders syn, derhaluen wy ons niet te verwonderen hebben ouer anderer luyde vall: veel min deseluige, meer als ons selues, besschuldigen of verachten moghen: nademael wy (so ons God, dien wy hier alleene te danckene hebben, niet weerhielde) euen als andere, in sunden vallen souden.

2. Wederumme so wy hoiren, wy syn onder de sunde besloten, + niet dat wy vergaen (want God begeert des sundaers doidt niet) dan dat wy door de eenige ende lautere barmherticheit Godes in Christo, buyten alle onse verdiensten, behouden werden: werde wy dardoor vermaent, Wy sullen in onsen sunden (so wy in enighe gheuallen

syn) niet blyuen: + mer mit miszhaghen onses selues ende beschuldighen, Godt vm ghenade anroepen, die onser sunden schuldt, op synen Sone gelecht, ende an hem geboetet heeft, op dat hyse ons niet toe te rekenen hadde: Die sich hier oock niet alleene, niet hardt noch onwillich bewyset, dan loipt ons ontegen, + als wy noch verre syn, voert ons op de schoudern synes Soones in syne schaapskoye, ende maeckt méer vreuwden ouer ons, dan ouer negen ende negentich rechtuerdigen. So latet ons nu dan L. B. ons van herten veroetmoedigen, ende Godt, ouer onsen sunden, vm genade anroepen: ende oock bidden, Hy wil nu desen broeder geuen, dat hy syne schuldt, to syner eere end der Gemeynten stichtinge, warafftichliken bekennen moge.


Vorige Volgende