Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Dancksegginge.

Wy seggen dy eewich lof ende danck allergenadighste hemelsche vader, voor dyne onuthsprekelike weldaadt, an ons arme elende sundaers bewesen, dat du ons so ghenadelicken gebracht hebst to der saligher gemeinschap dynes lieuen Soons Christi Iesu onses Heeren, ⁺ welcken du voor ons hebst ouergegeuen in den bitteren ende smadliken doidt des cruyces, ⁺ ende ons also ter warer spyse des éewigen leuens bereidet ende toegerichtet: so wil ons oock nu dese genade doen, dat wy deser weldaadt nummer vergeten: mer deseluige altydt in onsen herten ende voor oigen hebben: ⁺ ende dardoor wassen ende toenemen stedes heen in waren geloiue, die dar dadich sy in allerleye goeden wercken: Op dat also onse gantse leuen, vordan beleydet ende gheschicket werde, ter verklaringe dyner eeren ende stichtinge onses euen naesten, door denseluen Iesum Christum onsen Heere: die mit dy ende

+ Rom 8.32.

+ Ioan.6.32.54.

+ Gal.3.6.

[fol. 38r]

den heylighen Geest, leuet ende regiert een eenich ende eewich Godt altydt gepresen. Amen.

§ Hierop volgen darna de ghemeyne gebeden voor alle noiden der Christenheyt: ende na gesungen Psalme werdt de Gemeinte vermaent to milder handreickinge to den armen, ende also in vrede verlaten.