Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove– Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 14v]
| |
Maiesteit, wy syn arme elende sonders, ontfangen ende geboren in boiszheit ende verderue, geneiget to allen quade ende onduchtich to allen goede: ende dat wy mit onsen sondigen leuen, alwech dyne heylige geboden ouertreden, dardoor wy dynen torne tegen ons verwecken, ende na dynen rechtuerdigen ordeele, de eewige verdoemenisse op ons laden. Auer ons rauwet Heere van herten, dat wy dy oyt vertornet hebben: beklaghen mit ernstiker beschuldiginge onses selues onse miszdaden, ende bidden mit bangigen versoecke. Du willest dy onser elende ghenadeliken annemen. Erbarme dy onser, o allergoedighste vader: ende vergeue ons, vm des heiligen lydens willen dynes Soons Iesu Christi, alle onse sunden. Werleen ons oock, dat wy door anleidinghe dynes geestes, onse ongherechticheyt rechtliken erkennen leeren, ende onsselues darinne van herten mishagen: dat also mit doidinge der sunden in ons wy in eenen nieuwen leuen opstaen ende ware vruchten der heilicheit ende gherechticheyt (die dy door Iesum Christum an- | |
[Folio 15r]
| |
gename syn) alwech vordtbringen mogen. Geeff ons heylige vader, dat wy dyn heylich wordt, na dynen godtliken wille verstaen: daruth leeren alle onse toeuersicht alleene op dy te settene, ende van allen creaturen af te treckene. Dat oock onse oude mensche mit alle synen lusten, van dage to dage meer end meer gekruytziget werde, ende wy onsselues dy opofferen mogen ten leuenden offer, ter eeren dynes heyligen names ende ter stichtinge onses euen naesten, door Christum Iesum onsen Heere, die ons aldus geleert ende beuolen heeft te bidden. Onse vader die du bist. etc. |
|