Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

De profundis. psalm.cxxx.

Wy werden hier gheleert, hoe de godsalighen die door de wet huere sonden bekennen, daeruan begheeren verlost te werden allene door de barmhertigheyt Godes, waer doer Israel van synen sonden ende droefsalen verlost werdt.

VVT dieper noodt schrey ick tot dy,
Heer

[fol. 216r]

Godt aenhoor myn roepen.
Dyn gnadigh’ ooren keer tot my,
End myner bede sy open.
O Heer, so du willest mercken aen
De sonden die wy hebben ghedaen,
Wie kan, Heer, voor dy blyuen.

Het staet by dyner macht alleyn,
De sonden te vergheuen,
Daerom vreest men dy in t’ ghemeyn,
Oock inden besten leuen,
Ick heb myn hop’ op den Heer gheuen,
Myn siel’ op hem vertrauwet gaer vast,

[fol. 216v]

 

End op syn woordt ick wachte.

 

 

 

Al war’ edt schoon tot inder nacht,

 

End weder totten morghen,

 

So sal myn hert aen s’ Heeren macht

 

Uertwyflen niet noch sorghen.

 

Israel die daer herboren is

 

Wt den Gheest, laet van herten ghewis

 

Op den Heere vertrauwen.

 

 

 

Want by God is ghenade groot

 

Ouer onse misdaden,

 

Syn hulp werdt bewesen in nood,

 

Hoe swaer wy syn beladen.

 

Hy is alleyne die herder goed,

 

Die Israel fyn verlosen moet

 

Wt synen sonden allen,

Ghebedt.

§ O eewighe Godt, verhoor ons, wan wy dyne hulpe in onsen droefsalen begeeren: ende neem gheen acht op onse ongherechtigheyden om welcker willen wy voor dynen throin niet souden bestaen konnen: mer vergeefse ons na dyner goedicheit, dat wy daerop ende op dyn wordt wachten eewelick. Dit bidde wy dy in name dynes Soons Iesu Christi, Amen.