Psalmen Davidis

in Nederlandischer sangs-ryme

Deus stetit. Psal.lxxxii.

Godt werdt hier ingeuoert als een straffer der Richters ende Regenten: ende gyft hen te kennen huer ampt. Dauid dreyghet hen ende dewyle hy siet huere ongherechtigheyt, bidt hy Godt, hy wil, als oppreste richter daerin voorsien.

GOd is ghestaen in der saemlingh
Der grootmachtighen,
Om een oprecht richter te syn
Aller richteren,
Hoe langh sult ghy

[fol. 137v]

richten onrecht,
End gunstigh den boosen wesen?

Beschermet doch die aerme lien,
End oock de weesen,
Dien gheweld end onrecht gheschien,
Daer voor sy vresen:
Den die daer in ellende syn
Doet recht in uwen oordeelen.

Der ellendighen end aerm mans,
Die verdruckt werden,
Laet v doch erbarmen te hans,
End redts’ op erden,
Wter hand der godloosen sterck:
So wil ick uwer ontfarmen.

Sy weten niet, sy verstaen niets,
In duysternissen
Wandelen sy, dies vol verdriets
End erghernissen
Werdt d’erdryck, door huer regiment,
Ia t’recht ordeel moetmen missen.

Ghy syt goden, heb ick gheseyt,

[fol. 138r]

 

My ghlyck met namen:

 

Soons des Alderhoogsten ghy syt

 

Doch alle t’samen,

 

Ghy sult steruen, als andre doen,

 

Uallend’ als een vanden vorsten.

 

 

 

Sta op, O God, richt du d’erdrick

 

In desen stande,

 

Na dat de richters onrechtlyck

 

Richten met schande.

 

Want die heydens komen dy toe,

 

Als dyn eru’ in allen lande.

Ghebedt

§ O Heere Godt die du gheweldt hebst in hemel ende erde, wil door dynen Gheest beleiden alle koninghen, Princen ende ouerheyden deser wereldt, die dyne stede houders ende amptluyden syn: dat alle dinghen ghedaen werden in sulcker gherechtigheyt ende billickheyt, als du by dynen woorde ghebiedest. Amen.